Ένας χωρισμένος πατέρας αναλαμβάνει το έφηβο γιο του, που δεν τα πάει καθόλου καλά με το σχολείο. Καθώς ο γιος δεν βελτιώνει τις φτωχές επιδόσεις του ο πατέρας του κάνει μια επαναστατική πρόταση. Αν θέλει μπορεί να εγκαταλείψει το σχολείο. Αλλά με δύο όρους. Κάθε εβδομάδα να βλέπουν μαζί και να συζητούν τρεις κινηματογραφικές ταινίες και να μην αγγίξει ναρκωτικά. Ο πατέρας έχει κατανοήσει ότι το σχολείο είναι μόνο βραχνάς για το γιο του, που έχει αναπτύξει διάφορες μεθόδους για να ξεφεύγει. Αφού, λοιπόν, από το σχολείο δεν μαθαίνει αποφασίζει να του μάθει ο ίδιος ότι μπορεί μέσω των ταινιών και της συζήτησης.
Ο νεαρός περνάει δύσκολη εφηβεία με δυνατές απογοητεύσεις, πολύ πάθος και απροθυμία επικοινωνίας κι ο πατέρας προσπαθεί πολύ έχοντας την ευφυΐα να λέει λίγα, αλλά να είναι πάντα διαθέσιμος. και οι τακτικές προβολές των ταινιών βάζουν μια δομή στη σχέση των δυο τους. Θα σύστηνα αυτό το βιβλίο σε πατέρες εφήβων, σε λάτρεις του σινεμά, σε εκπαιδευτικούς και σε αναγνώστες καλής λογοτεχνίας. Δεν είναι μυθιστόρημα. Η πλοκή είναι στοιχειώδης. Είναι μαρτυρία, δηλαδή όσα περιγράφονται είναι αληθινά κι όχι μυθοπλασμένα. Ο συγγραφέας πάντως είναι αληθινός συγγραφέας κι απ΄ότι φαίνεται άξιος πατέρας. Αυτός αφηγείται την ιστορία,αγωνιά κι αγωνίζεται να κρατά ανοιχτά τα κανάλια επικοινωνίας με το γιο του και μέσω της γραφής του μας μεταδίδει συγκινήσεις. Η αγάπη αυτού του πατέρα είναι τόσο αληθινή, τόσο μεταδοτική ίσως γιατί οι αγωνίες που περνάει είναι δυνατές. Αγαπώ ίσον αγωνιώ. Το σκεφτόμαστε κι έτσι, άραγε; Κι ένα απόσπασμα από το βιβλίο, από εκεί όπου ο πατέρας αντιλαμβάνεται ότι ο γιος του μεγαλώνει, ωριμάζει κι όπου να ΄ναι θα φύγει από κοντά του. "Θα ξαναβρούμε χρόνο ο Τζέσε κι εγώ, όχι όμως εκείνο το είδος του χρόνου, όχι εκείνον τον αδιατάρακτο και μάλλον βαρετό χρόνο που είναι το αληθινό σημάδι ότι ζεις με κάποιον, χρόνος που νομίζεις ότι θα συνεχιστεί για πάντα, και ύστερα, μια μέρα, απλώς δεν υπάρχει". Προειδοποίηση: χαρτομάντιλα θα χρειαστούν πριν από το τέλος. Extra bonus: τέσσερις σελίδες με τη φιλμογραφία που έχουν απολαύσει στο μεταξύ οι ήρωες. Από τη "Λολίτα" και "το βασικό ένστικτο" μέχρι την "Καζαμπλάνκα" και τον "Νονό" μέτρησα 118 τίτλους ταινιών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου