"Μουσική στο προσκέφαλό μου",Κursat Basar,μτφρ. από τουρκικά Νίκη Σταυρίδη,εκδ.Πατάκη,σ.492,ευρώ 19,00

Είναι άραγε ένα "ροζουλί" ρομάντζο "τύπου Άρλεκιν"; Θα το τοποθετήσω σε καλύτερη θέση. Πλησιάζει περισσότερο τη μυθιστορία του Καραγάτση. Αδιαμφισβήτητα ο Μπασάρ σκέφτεται σαν γυναίκα χάριν της ηρωίδας του. Την τοποθετεί τόσο καλά στην εποχή και την κοινωνική της τάξη (αστική Τουρκία, δεκαετία 1950-60) ώστε μας διευκολύνει να δούμε πέρα από όσα η ίδια προβάλει. Η γυναίκα που "έφτιαχνε τη ζωή της δίπλα σ' έναν άντρα", που ήθελε να είναι πάντα ανέμελο παιδί, που διεκδικούσε χώρο στο όνειρο κι ήταν απρόθυμη να συμμετέχει στον κόσμο της ευθύνης, ανώριμος πρόδρομος, θαρρείς, της γενιάς του '60, που άλλαξε τα μοντέλα των ρόλων. Ο Μπασάρ έχει βγάλει την τουρκάλα από την απομόνωση και την τοποθετεί στη ρίζα κοσμοπολίτικων κοινωνικών εξελίξεων. Κι εμείς κοιτάμε με ορθάνοιχτα μάτια. Τι γνωρίζουμε για την αστική τάξη της Τουρκίας τη δεκαετία του 50; Μας έχει μιλήσει γι αυτήν κι ο νομπελίστας Ορχάν Παμούκ στο βιβλίο του "Ιστανμπούλ". Ως το τέλος της ιστορίας του Μπασάρ η αφηγήτρια παραμένει ανώνυμη. Ο εφηβικός της έρωτας, Φουάτ, θα γίνει το μοιραίο πρόσωπο. η ίδια παντρεύεται με προξενιό έναν νεαρό διπλωμάτη και ζει σε Ευρώπη και Αμερική. Ενήλικη πια ξανασυναντιέται με τον Φουάτ, που είναι κι αυτός παντρεμένος. Το παράνομο ρομάντζο ξετυλίγεται σε γραφικές πόλεις με πολλά τριαντάφυλλα και τραγούδια αλλά και την αναπόφευκτη μοναξιά της αναμονής ως την επόμενη συνεύρεση. Κάποτε το μυστικό μαθεύεται και οι φήμες τους ακολουθούν. Το "Μουσική στο προσκέφαλο μου" γνώρισε μεγάλη εκδοτική επιτυχία στην Τουρκία και βρίσκει αντίστοιχη στη Ελλάδα ανάμεσα στο γυναικείο κοινό...(συνεχίζεται)