"Ένα κάποιο τέλος", Τζούλιαν Μπαρνς,μτφ Θωμάς Σκάσσης, Μεταίχμιο,σελ.210, ευρώ 13,30, ISBN 978-960-501-634-0, τίτλος πρωτοτ."The Sense of an Ending" Julian Barnes

Πήρε το βραβείο Man Booker Price 2011 με τη σύμφωνη γνώμη και των πέντε κριτών. Στις σελίδες του εξελίσσεται μια απλή ιστορία με ελάχιστη δράση. Σε δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης, όμως, συμβαίνουν συγκλονιστικά πράγματα. Κοσμογονικά. Με ένα ελάχιστο άγγιγμα ο Μπαρνς μετακινεί θεμελιακές αξίες και κλονίζει τα "αυταπόδεικτα" της κοινωνίας. Και ξεκινά αυτή την αξιακή κατεδάφιση αμφισβητώντας όχι τον χρόνο, όπως γράφτηκε, αλλά την υποκειμενική αντίληψη του χρόνου. Από την αντίληψη του χρόνου περνάει στις αναμνήσεις, από εκεί στις βεβαιότητες, που ωστόσο παραμένουν υποκειμενικές κι από εκεί στην Ιστορία. "Ιστορία είναι η βεβαιότητα που δημιουργείται στο σημείο όπου οι ατέλειες της μνήμης συναντούν τις ανεπάρκειες της τεκμηρίωσης". Μιλάμε για κατολίσθηση, που ξεκινάει μ' ένα "αθώο" σπρώξιμο ελάχιστου σκεπτικισμού και εξελίσσεται σε σεισμικό ντόμινο. Απολαυστικό ανάγνωσμα. Προς το τέλος εγκαταλείπεται, θαρρείς, το δεύτερο επίπεδο και μένουμε μονάχα με την αφήγηση των δρώμενων. Ωστόσο δεν μένουμε "άδειοι". Καθώς υποχωρούν από το προσκήνιο οι δραματικές καταβυθίσεις ιδεών αναδύεται η αντίληψη του κεντρικού ήρωα για το δράμα του. Χωρίς να το ξέρει έχει γίνει ηθικός αυτουργός της αυτοχειρίας του φίλου που θαύμαζε από παιδί. Τη δεκαετία του '60, στο Λονδίνο, μια παρέα έφηβων συμμαθητών δένεται με φιλικούς δεσμούς, που δύσκολα διατηρούνται μετά το σχολείο. Ο Άντονι έχει μια περιπετειούλα μ' ένα κορίτσι. Μοιράζονται (ένα κάποιο) σεξ, αλλά τελικά το κορίτσι θα τα βρει με τον θαυμαστό φίλο του. Ο Άντονι τους στέλνει μια επιστολή. Δεν συγκρατεί στη μνήμη του την οργή, τη ζήλια και τις παραινέσεις του. Δεν καταχωρεί στη δική του μνήμη αυτή την επιστολή ως κάτι σημαντικό. Αποδεικνύεται, όμως, σημαντική αφού ωθεί στην καταστροφή τις ζωές τουλάχιστον τεσσάρων άλλων ανθρώπων. Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα ιδεών για την αλήθεια, το νόημα του χρόνου, τη μνήμη, την υποκειμενικότητα vs αντικειμενικότητας, την Ιστορία. Για ψυχολόγους, ιστορικούς, δικαστικούς, δημοσιογράφους και για μαθηματικούς. Διαυγής συγγραφέας τραβάει την κουρτίνα κι ο σκοτισμένος ήρωάς του αντικρίζει το φως. Πονάει.