Μο Γιάν: Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 2012

Το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας 2012 απονεμήθηκε στις 11 Οκτωβρίου στον Κινέζο συγγραφέα Κουάν Μογιέ, γνωστό με το ψευδώνυμο Mo Yan, που σημαίνει: Μη Μιλάς. Γεννημένος το 1955, σε οικογένεια αγροτών σπούδασε αρχικά Βιβλιοθηκονομία και στη συνέχεια Φιλολογία και Λογοτεχνία. Είναι πολυγραφότατος και ήδη βραβευμένος στην πατρίδα του. Στα ελληνικά κυκλοφορεί μόνο ένα του έργο: "Οι μπαλάντες του σκόρδου", από τις εκδόσεις Καστανιώτη σε μετάφραση Μιχάλη Μακρόπουλου. Το βιβλίο αυτό απαγορεύτηκε στην Κίνα μετά τα αιματηρά γεγονότα της πλατείας Τιενανμέν κι ο Μο Γιάν αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τη Πολιτιστική Ακαδημία Στρατού όπου δίδασκε Φιλολογία. "Οι μπαλάντες του σκόρδου" είναι ένα επικό μυθιστόρημα που παρουσιάζει τις σκληρές επιπτώσεις της μαοϊκής πολιτικής στον αγροτικό πληθυσμό. Η κυβέρνηση έχει ορίσει ότι σε μια συγκεκριμένη επαρχία θα καλλιεργούνται μόνο σκόρδα. Οι αγρότες πειθαρχούν, αλλά όταν έρχεται η ώρα να πουλήσουν τη συγκομιδή δεν υπάρχουν αγοραστές. Έτσι, όμως, απειλείται η επιβίωσή τους. Ξεσηκώνονται εναντίον του καθεστώτος, τρεις από αυτούς φυλακίζονται σε άθλιες συνθήκες και το μυθιστόρημα συνεχίζεται άλλοτε σε παρόντα κι άλλοτε σε παρελθόντα χρόνο αναπτύσσοντας τις συνέπειες της κρατικής διαφθοράς στις ζωές των ηρώων. Κάποιοι αναγνώστες παρομοίωσαν τις "Μπαλάντες του σκόρδου" με τα "Εκατό χρόνια μοναξιάς" του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές. Αυτό το σχόλιο μας φέρνει κοντά στο σκεπτικό της Σουηδικής Ακαδημίας για το έργο του Μο Γιάν: "...συνενώνει με παραισθησιογόνο ρεαλισμό τις λαϊκές ιστορίες, την Ιστορία και το σύγχρονο". Άλλα έργα του Μο Γιάν μεταφρασμένα στην αγγλική είναι: "Big Breasts and Wide Hips", 1996, "Republic of Wine", 2005, "Life and Death are Wearing me Out", 2006. Τώρα μεταφράζεται στην αγγλική το βραβευμένο: "Frogs" και παραμένει αμετάφραστο το "Red Sorghum", που μπορεί ωστόσο κάποιος να το δει στην κινηματογραφική του εκδοχή από τον σκηνοθέτη Ζαν Γιμού με ελληνικό τίτλο "Οι κόκκινοι αγροί"(Zhang Yimou "Red Sorghum"). Το sorghum είναι ένα φυτό συγγενές του ζαχαροκάλαμου από το οποίο μπορεί, μεταξύ άλλων, να παραχθεί αλκοόλ. Η ιστορία εξελίσσεται γύρω από ένα αποστακτήριο αυτού του φυτού. Την αφηγείται σήμερα ο εγγονός μιας κοπέλας που εξαναγκάστηκε από την οικογένειά της να παντρευτεί τον ηλικιωμένο και...λεπρό ιδιοκτήτη του αποστακτήριου. Ο εραστής της προσπάθησε να την καταστρέψει και τελικά την σκότωσαν οι Ιάπωνες εισβολείς. Βρισκόμαστε στον 2 Σινοϊαπωνικό πόλεμο, κάπου ανάμεσα 1937-45. Η περιοχή στην οποία συμβαίνουν όλα αυτά έχει ιδιαίτερη συμβολική σημασία για την Κίνα καθώς είναι κοιτίδα τριών θρησκειών, μήτρα πολιτισμού, αλλά και δραστήρια σύγχρονη οικονομία με 16 εκατομμύρια κατοίκους. Οι ζωές απλών ανθρώπων, που ζουν αβοήθητοι σε δύσκολους καιρούς βρίσκουν έκφραση στις σελίδες του Μη Μιλάς. 

επιστροφή...

Επιστρέφω. Αλλά όχι μόνο με νέα βιβλία. Θα εναλλάσσω τα νέα με κλασσικά για λόγους οικονομίας. Τα πράγματα σφίγγουν. Λιμανάκι μου έρχομαι...

Μπαζάρ βιβλίων από τις εκδόσεις Άγρα

Διεύθυνση: Ζωοδόχου Πηγής 101, δίπλα στις εκδόσεις Άγρα

Παρασκευή 29 Ιουνίου από 3 το μεσημέρι ως τις 8 το βράδυ

Σαβ. 30/6 και Κυρ. 1 Ιουλίου από τις 11 το πρωί ως τις 10 το βράδυ

Εκπτώσεις εως 50%

Wonderbook, διαδραστικό βιβλίο επαυξημένης πραγματικότητας

Δείτε το βίντεο
http://www.youtube.com/watch?v=xGuKaCQYd0w

Έχει εξώφυλλο από σκληρό γκρίζο χαρτόνι και σελίδες χωρίς λέξεις ή εικόνες. Κάποια γραμμικά σχέδια το κάνουν να μοιάζει με επιτραπέζιο παιχνίδι όταν είναι ορθάνοιχτο. Είναι το νέο περιφερειακό αξεσουάρ για την κονσόλα παιχνιδιών Playstation3, ταυτόχρονα, όμως, είναι και βιβλίο: ένα διαδραστικό βιβλίο επαυξημένης πραγματικότητας. Διαθέτει τη βασική μορφή βιβλίου με εξώφυλλο και σελίδες για ξεφύλλισμα. Το περιεχόμενό του, όμως, δεν διαβάζεται από αναγνώστες, αλλά ανακαλύπτεται από χρήστες. Για να το απολαύσεις χρειάζεσαι μια κονσόλα, μια οθόνη, το μάτι της κάμερας, όλα αυτά συνδεδεμένα μεταξύ τους να τα παρακολουθείς σαν να ήσουν μαέστρος. Τότε, το περιεχόμενο που δεν είναι τυπωμένο μέσα στο βιβλίο ζωντανεύει στην οθόνη ενόσω εσύ κάνεις διάφορες κινήσεις, παλαβές και ανεξήγητες για όποιον σε κοιτάζει χωρίς να ξέρει με τι ασχολείσαι. Το Wonderbook της Sony παρουσιάστηκε στους δημοσιογράφους στις αρχές Ιουνίου και θα κυκλοφορήσει στο εμπόριο το φθινόπωρο. Συγγραφέας της πρώτης περιπέτειας, η βασίλισσα της μαγείας, η Joanne Rawling, δημιουργός του Χάρυ Πότερ. Η περιπέτεια ονομάζεται: "Book of Spells" και θα είναι ένα εγχειρίδιο για ξόρκια. Γι αυτό και το βοήθημα ανίχνευσης της κίνησης είναι ένα μαγικό ραβδί. Σαν βιβλίο περιέχει ανέκδοτο υλικό με κατορθώματα του μικρού μάγου. Σαν αντικείμενο λέγεται ότι χρειάζεται ακόμα μερικές βελτιώσεις για να πετύχει ένα αξιοπρεπές επίπεδο μαγείας. Το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό για όποιον συνδυάσει τον κατάλληλο ημιφωτισμό με μαεστρικές κινήσεις και λίγη τύχη. Η Sony αναζητά τώρα κι άλλες εντυπωσιακές ιστορίες για να δημιουργήσει περισσότερα wonderbooks. Καμιά ιδέα;

Ζωρζ Σαρρή 1925-2012

Αντίο...

http://www.youtube.com/watch?v=Yom1LZIB0Gc

Μνημονεύετε Σαραμάγκου αδελφοί...

του Ηλία Μακρή από την Καθημερινή

Καιρός να θυμηθούμε το βιβλίο του νομπελίστα Ζοζέ Σαραμάγκου "Περί φωτίσεως". (Καστανιώτης). Σε κάποια χώρα γίνονται εκλογές με το λευκό να φτάνει το 70%. Επαναλαμβάνονται οι εκλογές και το λευκό αναδεικνύεται νικητής με 80%. Τότε τα δυο μεγάλα κόμματα, ο κρατικός μηχανισμός και οι δημόσιες υπηρεσίες καταστρώνουν σχέδια για να ανακαλύψουν τον υποκινητή. Αλλά ο κόσμος αφυπνίζεται και εφαρμόζει αρχές αλληλεγγύης και ευθύνης. Και τότε το Κράτος φανερώνει το αληθινό του πρόσωπο, που δεν έχει σχέση με τη Δημοκρατία. Τυχαία θεωρήθηκε κλασσικό αυτό το βιβλίο; Δεν νομίζω.

Μνήμη Moris Sendak

Πέθανε σε ηλικία 83 ετών ο βραβευμένος εικονογράφος και συγγραφέας Moris Sendak. Αμερικανοεβραίος με πλούσιο έργο από τη δεκαετία του '50, ο Μ.Σέντακ εξέδωσε το 1963 ένα παιδικό βιβλίο που τάραξε το κατεστημένο: "Where the Wild Things Are", ελληνικός τίτλος: "Στη χώρα των μαγικών πλασμάτων" (εξαντλημένο). Ήρωάς του ο μικρός Μαξ, που κλείνεται στο δωμάτιό του τιμωρημένος για αταξίες, αλλά διαπιστώνει ότι εκεί μαζεύτηκαν όλα τα άγρια πλάσματα της φαντασίας του. Φορά ένα κοστούμι λύκου και ξεκινά την περιπέτεια, που λατρεύτηκε από εκατομμύρια παιδιά σε πολλές χώρες. Αυτό συνέβη αφού πρώτα το βιβλίο απαγορεύτηκε στις Η.Π.Α. ως ιδιαίτερα τρομακτικό και κατόπιν υμνήθηκε τόσο για την εικονογράφηση όσο και για το κείμενό του. Θεωρήθηκε ορόσημο για τη μετάβαση του ύφους της παιδικής λογοτεχνίας από γλυκό και αθώο σε πιο "υποψιασμένο". Ο Μ.Σέντακ ήταν και σκηνογράφος στην όπερα και στον κινηματογράφο. Το "Where the Wild Things Are" έγινε κινηματογραφική ταινία αλλά και θεατρικό έργο σε δική του απόδοση. Για την εικονογράφηση των Άγριων Πλασμάτων του απονεμήθηκε το 1970 το Βραβείο Άντερσεν. Στη διάρκεια της δημιουργικής του ζωής μάζεψε αρκετά ακόμη βραβεία. Το περιοδικό Time του έδωσε τον χαρακτηρισμό "ο Πικάσο των παιδιών". Υπήρξε μέλος της αρχικής συμβουλευτικής ομάδας του τηλεοπτικού Sesamy Street, που είναι σειρά αναφοράς στην εκπαιδευτική τηλεόραση για μικρά παιδιά. Εργάστηκε για την t.v., για το σινεμά και το θέατρο. Μετέτρεψε σε παιδικό θέαμα την όπερα "The Brundibar" με θέμα το Ολοκαύτωμα. Το 1970 τάραξε ξανά το κατεστημένο με το βιβλίο του: "In the Night Kitchen". Αυτή τη φορά ένα γυμνό αγόρι πηγαινοέρχεται στις εικονογραφημένες σελίδες σκανδαλίζοντας γονείς και εκπαιδευτικούς και ενθουσιάζοντας τους μικρούς. Ο ίδιος λάτρευε τον Herman Melville, την Emily Dickinson και τον Mozart. Εικονογράφησε παιδικό βιβλίο του Isaac Bashevis Singer, καθώς επίσης το "Hobbit" του Tolkien και "Το στρίψιμο της βίδας" του Henry James. Οι δυο αυτές εικονογραφήσεις δεν εκδόθηκαν ποτέ αλλά περιλαμβάνονται στην περιοδεύουσα έκθεση του έργου του, που επιμελήθηκε το Rosenbach Museum and Library της Πενσιλβάνια των Η.Π.Α. Σε ένδειξη τιμής και θαυμασμού ένα δημοτικό σχολείο στο Βόρειο Χόλιγουντ πήρε το όνομά του.  Αν βρείτε δικό του βιβλίο στην ελληνική βιβλιαγορά χαρίστε το σε μέλος της Χρυσής Αυγής και απομακρυνθείτε τρέχοντας. Εκτός από Εβραίος ο Σέντακ ήταν και ομοφυλόφιλος. Έζησε 50 χρόνια μαζί με τον σύντροφό του, έναν Αμερικανό ψυχίατρο. Κατόρθωσε να μετουσιώσει τα παιδικά και οικογενειακά του τραύματα από τις αρρώστιες και τις μνήμες του Ολοκαυτώματος σε τέχνη και γέλιο και μ' αυτά να ξορκίζει το κακό που διεκδικεί φωλιές στην ανθρώπινη φύση.

"Μαύρη Βίβλος της ελληνικής οικονομίας", Τάκης Μίχας, εκδόσεις Οξύ,πρόλογος Νίκος Δήμου, σ.134, ευρώ 11,70

Κάθε υποψήφιος βουλευτής πριν ζητήσει τον σταυρό μας θα έπρεπε, πιστεύω, να έχει (αποδεδειγμένα) μελετήσει το βιβλίο του Τάκη Μίχα "Μαύρη Βίβλος της ελληνικής οικονομίας". Το ίδιο και κάθε δημοσιογράφος πριν απευθύνει τις ερωτήσεις του σε πολιτικούς και διοικητικούς (δυσ)λειτουργούς. Στο βιβλίο αυτό αναφέρονται οι παράγοντες και παραθέτονται τα στοιχεία που εξετάζει κάθε σοβαρή επιχείρηση πριν επενδύσει σε μια χώρα. Τέτοιοι παράγοντες ενδεικτικά είναι: η ευκολία δημιουργίας και λειτουργίας επιχειρήσεων,το επίπεδο των θεσμών, το επίπεδο της παιδείας και το μορφωτικό επίπεδο του πληθυσμού, η αποτελεσματικότητα και παραγωγικότητα αλλά και η διαφθορά του δημόσιου τομέα, η ιστορία της χώρας, η ισχύς των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων, το κόστος της κρατικής γραφειοκρατίας, η ύπαρξη ασφάλειας και κράτους δικαίου, η ανταγωνιστικότητα όπως αυτή εκφράζεται στο εμπορικό ισοζύγιο κλπ. Η χώρα μας σκοράρει πολύ χαμηλά στους περισσότερους τομείς, πιάνει πάτο σε αρκετούς και βρίσκεται πολύ ψηλά σε κάποιους όπως π.χ. στο επίπεδο διαφθοράς στον δημόσιο τομέα. Οι δείκτες αποκαλύπτουν την μαύρη αλήθεια την οποία - ακόμα - δεν έχουμε κοιτάξει κατάματα. Ο συγγραφέας διαβάζει τους δείκτες και συμπεραίνει ότι η ελληνική οικονομία έχει περισσότερη σχέση με τις οικονομίες χωρών της μέσης ανατολής παρά με τις ευρωπαϊκές. Διαπιστώνει ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει κράτος, σύμφωνα με την έννοια του κράτους δικαίου που αποκρυσταλλώθηκε στα νεωτερικά χρόνια. Με δάνεια αποτινάχτηκε ο τουρκικός ζυγός για να αντικατασταθεί από φατρίες τσιφλικάδων, που μετεξελίχθηκαν σε οπαδούς κομμάτων. Πάνω από έναν αιώνα η ψήφος ανταλλάσσεται με προνόμια και διορισμούς στο δημόσιο. Από τη μεταπολίτευση και μετά οργανώθηκαν και συντεχνιακά συμφέροντα. Επαγγέλματα έγιναν κλειστές κάστες με ιδιαίτερα προνόμια και δικούς τους οικονομικούς άγραφους νόμους. Κράτος εν κράτει. Πριν, λοιπόν, κάθε ένας πολιτικός ξεστομίσει την λέξη "επενδύσεις" ας φροντίσει να δεσμευτεί για το πως ο ίδιος και το κόμμα του θα συμβάλλουν στη μετατροπή του εγχώριου εχθρικού θεσμικού περιβάλλοντος, στον περιορισμό του τερατικού κράτους, στην κατεδάφιση της λαβυρινθώδους γραφειοκρατίας που γεννά και περιθάλπει τη διαφθορά. Ας δεσμευτεί για την εγκατάλειψη των πελατειακών σχέσεων με τους ψηφοφόρους και για την παλινόρθωση της παιδείας ώστε να διδάσκονται οι νέοι τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα ενός απαιτητικού ρόλου: του πολίτη μιας σύγχρονης δημοκρατίας με αντίληψη της θέσης της στον γύρω κόσμο. Απελευθερώνοντας αυτούς τους παράγοντες ανοίγει ο δρόμος του επιχειρείν. Το μπλοκάρισμά του στοιχίζει αυτή τη στιγμή 1.100.000 ανέργους ενώ όταν το χειρόγραφο του βιβλίου παραδόθηκε στον εκδότη το φθινόπωρο του 2011 οι άνεργοι ήταν 200.000. Ο Τάκης Μίχας είναι υποψήφιος στις εκλογές του Μαΐου 2012 με το κόμμα του Στέφανου Μάνου "Δράση-Φιλελεύθερη Συμμαχία".

Γιορτή Βιβλίου 2012 στο Πεδίον του Άρεως

Από την Παρασκευή 4 Μαίου έως και την Κυριακή 20 Μαίου 2012 θα διεξαχθεί η φετινή έκθεση βιβλίου στο Πεδίον του Άρεως. Μέρες και ώρες λειτουργίας:
Δευτέρα έως Πέμπτη: 6μμ - 10μμ
Παρασκευή - Κυριακή: 6μμ - 10.30μμ
Κυριακές: 11πμ - 10μμ
Ενδιαφέρον το φετινό σύνθημα της έκθεσης, που φιλοδοξεί να ονομάζεται γιορτή. Για να δούμε τι θα πουν γι αυτό οι βιβλιοπώλες...

.

"Ανώνυμοι χρεοκοπημένοι", Χριστόφορου Κάσδαγλη, εκδόσεις Καστανιώτη, σ.242, τιμή 12,78 και ISBN 978-960-03-5432-4

Δεν είναι μυθιστόρημα ούτε δοκίμιο. Δεν είναι μαρτυρία ούτε αυτοβιογραφία. Είναι η προσπάθεια ενός (γνωστού) Έλληνα δημοσιογράφου και συγγραφέα με καταβολές από Συνασπισμό να βάλει σε μια νοητική τάξη τις δραματικές εξελίξεις που βιώνουμε στη χώρα μας από την αρχή της κρίσης έως και τον Γενάρη 2012 οπότε και παραδόθηκε το κείμενο στον εκδότη. Ανώνυμοι χρεοκοπημένοι είμαστε όλοι εμείς. Η χώρα μας είναι επωνύμως χρεοκοπημένη. Ο Χριστόφορος Κάσδαγλης ξεκινά με χιούμορ την εξιστόρηση γεγονότων από τη σφαίρα των πολιτικών εξελίξεων. Σ' αυτό το στάδιο ο αναγνώστης (κάθε κομματικού χρώματος) νεύει καταφατικά στα σχόλια και σκάει χαμόγελο με το ύφος. Πρέπει να είναι καταπράσινος κάποιος για να μη χαμογελάσει ενθυμούμενος ότι τον Νοέμβριο 2010 το περιοδικό "Foreign Policy" αναγνώρισε τον ΓΑΠ ως έναν από τους εκατό γίγαντες της παγκόσμιας σκέψης! Το χιούμορ θα δώσει παρακάτω τη θέση του στον θυμό, που είναι ελεγχόμενος από τη μεριά του συγγραφέα δεν ξέρω, όμως, πως θα είναι από τη μεριά άλλων αναγνωστών. Εγώ εκρήγνυμαι. Πιο κάτω ο θυμός παραμερίζεται και εμφανίζονται σχεδόν ταυτόχρονα ο πόνος και η ελπίδα. Είναι χαρακτηριστικό των αριστερών με ευρωπαϊκό προσανατολισμό να νιώθουν τη χώρα ως χώρο ανθρώπων με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά πάνω στη γη κι όχι ως πατρίδα πατρογονικών και μόνο εδαφών. Εξ ου και οι οικολογικές ανησυχίες είναι ειλικρινείς. Προβλέπω ότι το βιβλίο θα εκτιμηθεί από μη νεοφιλελεύθερους άρα μην κάνετε τον κόπο να το χαρίσετε σε ψηφοφόρους δεξιάς ή λεγόμενου κέντρου. Ίσως, όμως, να έχει το κοινό του και στους ψηφοφόρους του Καμμένου. Δεν το βλέπω να διαβάζεται από Ντόρα και Δράση. Δεν συγκλονίζεται αρκετά με την καφκική κρατική γραφειοκρατία. Την αναφέρει μεν δεν την κατακεραυνώνει κραυγαλέα δε. Αναγνωρίζει τον δομικό χαρακτήρα της ευρωπαϊκής κρίσης. Αντιλαμβάνεται την έκταση και το βάθος της ντόπιας λαμογιάς και τον ενοχλεί κάτι πάρα πολύ στο οποίο θα συμφωνήσω μαζί του υπογραμμίζοντάς το. "Αυτοί που έφεραν τον τόπο μέχρι εδώ είναι οι ίδιοι που μας κουνάνε το δάχτυλο και μας κατηγορούν για τα δικά τους αίσχη". Αυτό δεν σημαίνει ότι οι κλεψιές δεν έγιναν και από τους πολίτες. Οι αποκαλύψεις είναι κραυγαλέες. Σημαίνει, όμως, ερμηνεύω εγώ, ότι οι κυβερνώντες είναι θρασείς και κοιτάνε πως να προστατέψουν εαυτούληδες σε ζώνη απυρόβλητου και πάντα μακριά από την πάσχουσα κοινωνία. Ονειρεύεται ένα νέο κόμμα αγνώστου πατρός, που θα μπορούσε να χειριστεί το τιμόνι στις στενωπούς με δικαιοσύνη. Ελπίζει στην κοινωνική αλληλεγγύη και φέρνει στο προσκήνιο σκηνές από μια Ελλάδα πλούσια στην απλότητά της. Τα κεφάλαιά του ξεκινούν με αποσπάσματα σαν το παρακάτω, από άλλο του πόνημα: ¨Το ημερολόγιο ενός άνεργου".

"Δεν ξέρω πως να κοιτάξω την κορούλα μου στα μάτια. Φυσικά, κάνω λάθος. Το πιο γερό δίχτυ προστασίας αυτή την εποχή το απλώνουν για τους μπαμπάδες τους οι πιτσιρίκες και οι πιτσιρικάδες. Το έχω τσεκάρει."

Ωστόσο για μένα η συγκίνηση βρήκε αλλού πρόσφορο έδαφος. Στο Επίμετρο, όπου γράφει τις ευχαριστίες του συνάντησα τον παιδικό μου γείτονα και φίλο. Μικρός ο κόσμος. Άραγε ανήκει και σε μας ή μας τον έχουν κλέψει ολοκληρωτικά και τελεσίδικα;

23 Απρίλη, ο Άι Γιώργης και η Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου

"Ανάγνωση ποίησης", της Beryl Cook, Alexander Gallery 2004

Δεν πάνε πολλά χρόνια που μπήκαν στη ζωή μας οι Παγκόσμιες Ημέρες αφιερωμένες σε κάποιες δράσεις ή σε κάτι υλικό. Αρχικά αντιδράσαμε καχύποπτα. Εμείς στην Ελλάδα έχουμε το εορτολόγιο της Ορθοδοξίας. Σταδιακά, όμως, αποδεχτήκαμε τις Παγκόσμιες Ημέρες με πρώτη και καλύτερη την Ημέρα της Μητέρας. Ο φορέας που προωθεί την ιδέα της θεσμοθέτησης των Παγκόσμιων Ημερών στις κοινωνίες μας είναι η UNESCO. Υποστηρικτές είναι τα μέσα ενημέρωσης που βρίσκονται από θέση στο ίδιο μήκος κύματος, αυτό της μιας ημέρας. Κάθε χρόνο και πιο πιστά δημοσιοποιούν το παγκοσμιοποιημένο αυτό εορτολόγιο, που δεν συνομιλεί με θρησκείες, αλλά με πολίτες. Κάθε χρόνο μας προτείνουν κι άλλες απρόσμενες ευκαιρίες εορτασμού όπως αυτές του ύπνου, των δοντιών, των πουλιών ή των σπάνιων ασθενειών. Μπορεί η πυκνότητα εκδήλωσης των Παγκόσμιων Ημερών να ανταγωνίζεται το εορτολόγιο της Ορθοδοξίας, αλλά η θεματική τους βρίσκεται σε δημιουργική αντιστοιχία με τη θεματική των ελληνικών επιδομάτων. Μην ξεχνάμε ότι υπάρχει ένα για κάθε περίπτωση. Κορυφαία, βέβαια, είναι αυτό της έγκαιρης προσέλευσης στην εργασία και εκείνο που δίδεται ελλείψει άλλου επιδόματος. Ιδέα: μια πρόταση στην UNESCO για την Παγκόσμια Ημέρα ειδικών επιδομάτων (με προστάτες τους Άγιους Ανάργυρους).

Όπως και να 'χουν τα πράγματα στις 23 Απριλίου είναι η γιορτή του Άι Γιώργη, του μεγαλομάρτυρα, του ελευθερωτή των αιχμαλώτων και γιορτάζει η μισή Ελλάδα. Συμπίπτει η Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου, σε ανάμνηση δυο κορυφαίων συγγραφέων που πέθαναν στις 23/4/1616: του Μιγκέλ Ντε Θερβάντες και του Γουίλιαμ Σαίξπηρ. Μαζί με το Βιβλίο η UNESCO μας προσκαλεί να προωθήσουμε την ανάγνωση, τις εκδόσεις, τις μεταφράσεις, αλλά και την προστασία των πνευματικών δικαιωμάτων. Κάνω, λοιπόν, προτάσεις σε τρεις τομείς.

Ας βρούμε μια ευκαιρία να διαβάσουμε σε κάποιον, που δυσκολεύεται να το κάνει μόνος του. Ένα παραμύθι σ' ένα παιδί. Ένα διήγημα σ' έναν ηλικιωμένο ή έναν ξένο. Ένα ποίημα σ' έναν τυφλό. Δεν ζούμε συχνά στιγμές όπου κάποιος κρέμεται από τα χείλη μας. Ας κάνουμε τον κόπο να ανακαλύψουμε και να θυμηθούμε το όνομα του μεταφραστή σ' εκείνο το βιβλίο που μας άρεσε τόσο. Στην Ελλάδα εκδίδονται πολλά βιβλία ξένης λογοτεχνίας κι αυτό δείχνει τους ανοιχτούς αναγνωστικούς μας ορίζοντες. Είμαστε πολύ πιο δεκτικοί από τους Βρετανούς κι αρκετούς άλλους σ' αυτόν τον τομέα. Ας αρχίσουμε να αναγνωρίζουμε τους εργάτες της μετάφρασης και τις καλές δουλειές τους. Τέλος, όσον αφορά τα πνευματικά δικαιώματα, ας το γιορτάσουμε...επαναστατικά. Ποιος θα...γιαουρτώσει τους εκδότες που δεν αποδίδουν δικαιώματα στους συγγραφείς τους (παλιό το σπορ), που δεν πληρώνουν τους μεταφραστές τους (με αφορμή την κρίση). Ποιος θα σεβαστεί το δικαίωμα του δημιουργού να πληρώνεται από την εργασία του; Μήπως η UNESCO ? Μπα, περισσότερο προσβλέπω στον Άι Γιώργη, που κρατάει και κοντάρι: των αιχμαλώτων ελευθερωτής και των πτωχών υπερασπιστής. Όπως και να το κάνουμε "Η Ορθοδοξία Σώζει".

"Το κίνητρο του Άλμπισερ", Άντολφ Μουσγκ, εκδόσεις Δρεπανιά, μτφ. Τεό Βότσος & Αγορίτσα Μπακοδήμου, σ.372, ευρώ 17,00

Δεκαετία του '70, στην Ελβετία, ο καθηγητής γυμνασίου Άλμπισερ πυροβολεί τον θεραπευτή του Τσέρουτ, μετανάστη από την κεντρική Ευρώπη. Ο Τσέρουτ νοσηλεύεται με ένα μάτι και μια σφαίρα σφηνωμένη σε μη εγχειρήσιμο σημείο. Τον επισκέπτονται γιατροί, νοσοκόμες, αστυνομικοί επιθεωρητές, η ανακρίτρια και τέλος ο ίδιος ο Άλμπισερ. Το κράτος του παρέχει δωρεάν νοσηλεία, αλλά οι κρατικοί υπάλληλοι τον θεωρούν ηθικό αυτουργό της εναντίον του επίθεσης. Η εχθρικότητά τους είναι συγκαλυμμένη. Ο Τσέρουτ ως εμιγκρές είναι ξένο σώμα στην ελβετική κοινωνία, όπως ξένο σώμα είναι και η σφηνωμένη σφαίρα στον πνεύμονά του.  Πρόκειται για ένα φιλοσοφικό μυθιστόρημα με συμβολισμούς και πυκνή ροή ιδεών και στοχασμών. Τα ζητήματα που θίγει πηγάζουν από τον πυρήνα της έννοιας "Ευρώπη": ο ορθολογισμός, το δίκαιο, ο ξένος, η ταυτότητα, το ανήκειν, το αποδεκτό και ο νεωτερισμός, τα όρια της ελευθερίας, κ.α που απασχόλησαν σε φιλοσοφικό επίπεδο όσους αναρωτήθηκαν "τι σημαίνει Ευρώπη" πριν οι αγορές μονοπωλήσουν την απάντηση. Οι στοχασμοί του ανταποκρίνονταν στην έγνοια μου για την κρίση στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, όμως, αν το είχα διαβάσει πριν δέκα χρόνια πιστεύω ότι θα επικέντρωνα την προσοχή μου στο θέμα της ταυτότητας. Ο Άλμπισερ εμφανίζεται ανερμάτιστος, πάει όπου φυσά ο άνεμος. Ο Τσέρουτ είναι εμιγκρές, παράνομος μέσα στη χώρα δίχως δικαιώματα. Και οι δύο πρωταγωνιστές έχουν ελλιπείς ταυτότητες κι αυτή η έλλειψη οικοδομείται με συγγραφική μαεστρία. Η σχέση των δυο τους γίνεται προβληματική καθώς ο Τσέρουτ παίζει το ρόλο του ψυχοθεραπευτή ( δίχως τα απαραίτητα προσόντα) κι ο Άλμπισερ του θεραπευόμενου, που μεταθέτει τον αρνητισμό του στο πρόσωπο του θεραπευτή και τελικά τον πυροβολεί. Η παραβίαση του Άλφα και του Ωμέγα των ανθρώπινων σχέσεων έχει συντελεστεί καθώς οι υγιείς σχέσεις απαιτούν ξεκάθαρους και οριοθετημένους ανθρώπους. Κι όπως μας επισημαίνουν οι μεταφραστές, το αρχικό γράμμα στο όνομα του Τσέρουτ (Zerutt) είναι το "Ζ", το τελευταίο γράμμα του γερμανικού αλφαβήτου (η γλώσσα της συγγραφής) και το "Α" του Άλμπισερ, το πρώτο. Μιλάμε, λοιπόν, για το Άλφα και το Ωμέγα. Διέκοψα πολλές φορές την ανάγνωση αυτού του βιβλίου. Η πυκνότητα των ιδεών απαιτούσε αφομοίωση. Ασφαλώς είναι έργο υψηλής ευφυΐας. Το χιούμορ ακολουθεί υποδόρια όλη την αφήγηση. Το ύφος γραφής μεταβάλλεται σε μερικά σημεία π.χ. στην αφήγηση ονείρων, όπου πράγματι ταιριάζει ο μαγικός ρεαλισμός. Ο Μουσγκ είναι βαθύς γνώστης της λογοτεχνίας και της φιλοσοφίας. Έχω δε την εντύπωση ότι θα έχει προσωπική εμπειρία στη μακρόχρονη διαδικασία της ψυχανάλυσης. Δεν διερευνάται μόνο το κίνητρο του Άλμπισερ αλλά και όλων των άλλων ηρώων.  Η αφήγηση έχει ως αφετηρία ένα φιλοσοφικό επίπεδο θεώρησης των πραγμάτων, που ενέχει τις απαρχές διεργασιών των συμπεριφορών. Κι έτσι διαβάζοντάς το μπορείς, ας πούμε, να τοποθετείς τη μια ζελατίνα πάνω στην άλλη και να εμφανίζονται τα ίχνη συμπεριφορών ανθρώπων ή λαών, σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Ο αναγνώστης που θα το ξαναδιαβάζει ανά δεκαετία θα ανακαλύπτει ένα ακόμη ανεξερεύνητο επίπεδό του. Είναι ένα βιβλίο άξιο να ονομαστεί κλασσικό. Για "Το κίνητρο του Άλμπισερ" απονεμήθηκε στον Άντολφ Μουσγκ το βραβείο Έρμαν Έσσε, το 1974. Οι εκδόσεις Δρεπανιά, που πρωτοσυστήνουν τον συγγραφέα στους Έλληνες αναγνώστες πρόσθεσαν έναν θησαυρό στο εκδοτικό τους σώμα. Θα το σύστηνα ιδιαίτερα σε απαιτητικούς βιβλιόφιλους, σε αναγνώστες δοκιμίων, σε ψυχιάτρους και στον Βασίλη Αγγελικόπουλο, αρθρογράφο στην Καθημερινή της Κυριακής, που πρόσφατα γκρίνιαξε για την κενολογία πολλών βιβλίων. Στο Κίνητρο του Άλμπισερ μπορεί να βρει ασφαλές λιμάνι. 

προσεχώς: Χριστόφορου Κάσδαγλη...

Μόλις κυκλοφόρησε και παίρνει σειρά για διάβασμα.
Θέμα ελκυστικό, συγγραφέας προερχόμενος από το
δημοσιογραφικό στερέωμα. Ενάμιση
βιβλίο αργότερα... κι έρχεται στο portolibri

http://www.kastaniotis.com/book/978-960-03-5432-4

Δείτε τον σύνδεσμο των εκδόσεων Καστανιώτης και 

απολαύστε επίσης το βίντεο με τον Σαρλώ σε κίνδυνο!

Κύριε Μάρκαρη, πόσο προφητικός ήσασταν στην "Περαίωση" !

Σήμερα Τετάρτη 4/4/2012 πριν τις 9πμ αυτοκτόνησε απέναντι από την έξοδο του μετρό στην πλατεία Συντάγματος 77χρονος συνταξιούχος φαρμακοποιός. Είπε: "Φεύγω για να μην αφήσω χρέη στα παιδιά μου" και πυροβολήθηκε στο κεφάλι. Καλοί μου αναγνώστες από τις ΗΠΑ, από τη Γερμανία, από τα βάθη της Ασίας, από τη Λετονία, τις γειτονικές χώρες, από το Μπαχρέιν, από παντού εκεί μακριά να ξέρετε ότι είστε μια παρηγοριά. Είστε αλλού και έχετε ζωή. Εδώ κάθε μέρα παίρνουμε μηνύματα ότι η ζωή τελειώνει και προσπαθούμε, πρέπει να κοιτάμε πέρα μακριά στο μέλλον για να σκεφτόμαστε ότι η σήψη που αντικρίζουμε στις πράξεις κράτους και κοινωνικών ομάδων είναι το σύμπτωμα της αρρώστιας που ήταν εδώ αλλά μόνο τώρα εμφανίζεται στην επιφάνεια, τώρα που αρχίζει μια κάποια θεραπεία. Όπως στις ολιστικές θεραπευτικές αγωγές που τα συμπτώματα μετατρέπονται σε δερματικά προβλήματα πριν την εξαφάνισή τους. Έχω συγκλονιστεί. Ένας άνθρωπος της διπλανής πόρτας-έμενε στους Αμπελόκηπους- αξιοπρεπέστατος, ευγενής και με πολύ τακτ, είπαν γείτονές του πυροβόλησε το κεφάλι του όχι μπροστά στη Βουλή αλλά στην έξοδο του μετρό στην πλατεία Συντάγματος. Δεν είχε τίποτα να πει στους 300 βολευτές. Το είπε σε μας τους κοινούς. Και το έχει προφητέψει ο Πέτρος Μάρκαρης στο δεύτερο βιβλίο της τριλογίας της κρίσης, στην "Περαίωση". Θυμηθείτε πως ξεκινά το μυθιστόρημα: με την ομαδική αυτοκτονία μιας ομάδας ηλικιωμένων γυναικών κι ένα σημείωμα που έγραφε λίγο πολύ ότι έγραψε κι ο Δ.Χ. στο δικό του: "Προτίμησα ένα αξιοπρεπές τέλος πριν αρχίσω να ψάχνω στα σκουπίδια". 

Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου, 2 Απρίλη

Κάθε χρόνο στα γενέθλια του Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν γιορτάζεται η Ημέρα του Παιδικού Βιβλίου. Ένας διεθνής φορέας, η ΙΒΒΥ (International Board on Books for the Youth) σε συνεργασία με την UNESCO επιμελείται τον θεσμό διανέμοντας το ετήσιο μήνυμα, διοργανώνοντας διεθνή συνέδρια και απονέμοντας βραβεία. Το βραβείο Άντερσεν θεωρείται από τους δημιουργούς παιδικών βιβλίων το δικό τους Νόμπελ. Τις σχέσεις με την ΙΒΒΥ στην Ελλάδα συντηρεί ο Κύκλος του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου, ένα μη κερδοσκοπικό σωματείο μέλη του οποίου είναι συγγραφείς, εικονογράφοι κ.α. Ο Κύκλος υποστηρίζει την ποιότητα των βιβλίων για παιδιά και νέους απονέμοντας  βραβεία κάθε χρόνο στις 2 Απρίλη στα γενέθλια του μεγάλου ονειροπόλου με τη στραβή μύτη. Το ξέρετε ότι ο Χανς Κρίστιαν Άντερσεν είχε επισκεφτεί την Αθήνα καλεσμένος του βασιλιά Όθωνα; "Η Τοσοδούλα", "Το κοριτσάκι με τα σπίρτα", "Η μικρή γοργόνα", "Τα ρούχα του αυτοκράτορα" και πολλά ακόμη παραμύθια, αλλά και θεατρικά έργα καθώς και πεζά για ενήλικες απαρτίζουν το έργο του. Στο σύνδεσμο της εφημερίδας "Το Βήμα" θα δείτε τα φετινά βραβευμένα βιβλία και τους φορείς που βραβεύτηκαν για τις δράσεις τους στην προώθηση της φιλαναγνωσίας. http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=451692

ΙΚΑ, η ξεφτίλα

Αυτό το κτίριο στη Θεσσαλονίκη ανήκει στο ΙΚΑ, που το νοικιάζει στο Κρατικό Ωδείο για 15 ευρώ και 20 λεπτά το μήνα. Τα είκοσι λεπτά τι τα θέλανε;

Επιτέλους έφτιαξα γυαλιά. Τα παλιά μου σπάσανε τον Ιανουάριο. Το ΙΚΑ μου έδωσε τον Ιανουάριο ραντεβού με οφθαλμίατρο για τον Μάρτιο. Βέβαια στο μεταξύ πήρα ένα ζευγάρι φτηνά από φαρμακείο αλλά αυτά είναι μόνο για την πρεσβυωπία δεν καλύπτουν και τον αστιγματισμό. Τόσους μήνες ταλαιπωρούμαι, κουράζομαι φριχτά στο διάβασμα και αντέχω πολύ λίγη ώρα. Πληρώνω χτες την οπτικό και τι μου λέει. Ότι το ΙΚΑ κάνει τώρα ένα χρόνο να δώσει αυτά τα 80 ευρώ. Το ξέρει από άλλους πελάτες της. Ρε άχρηστοι του ΙΚΑ γιατί δεν το λέτε από την πρώτη στιγμή να κανονίσω την πορεία μου; Θα αφιέρωνα αυτή την ταλαιπωρία στους δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας που εισέπρατταν επί χρόνια από το "ΙΚΑ τους" επίδομα τυφλότητας αλλά σήμερα "κουφάθηκα" μαθαίνοντας το απίστευτο: ο Διοικητής του ΙΚΑ χρωστάει στο ΙΚΑ. Εδώ στην Ελλαδία γνωρίζουμε ότι διοικητής του ΙΚΑ είναι το ίδιο (ξέχειλα χοντρό) πρόσωπο που είναι υπεύθυνο για τα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα. L'eta c'est moi, που έλεγε κι ο Λουδοβίκος. Αυτός, λοιπόν, ο κύριος χρωστά στο ΙΚΑ τις  κρατήσεις από τους μισθούς των εργαζομένων στο ΠΑΣΟΚ. Μιλάμε για χοντρά λεφτά. Ξέχειλα ποσά. Ξεχειλωμένη κομματοκρατική διοίκηση. Ντροπή. Ντροπή. Καραντροπή  κομματογελοίοι. Ξεφτίλες για φτύσιμο. Θέλετε και να διοικείτε δεν ξέρετε την τύφλα σας... Α, μήπως οι διοικούντες να παίρνανε επίδομα τυφλότητας; η τύφλα τους είναι αποδεδειγμένη.

Έργο του Μπέρνχαρντ στο φετινό Φεστιβάλ Αθηνών

Έργο του Τόμας Μπέρνχαρντ, θεατρικό σχήμα του Μπέρτολντ Μπρεχτ κι ο κορυφαίος ηθοποιός Γκερτ Φος, από πού ν' αρχίσω;

Thomas Bernhard (1931-1989), Αυστριακός μυθιστοριογράφος και θεατρικός συγγραφέας, γνωστός στο ελληνικό κοινό από τις εκδόσεις Εξάντας, Εστία, Άγρα και Κανάκη καθώς και από επανειλημμένες παραστάσεις θεατρικών έργων του.

Berliner Ensamble, θεατρικός οργανισμός, που ίδρυσαν το 1949, στην Ανατολική Γερμανία, ο Μπέρτολντ Μπρεχτ και η σύζυγός του Έλεν Βάιγκελ. Σκηνοθέτης τώρα πια ο Κλάους Πάιμαν.

"Απλά περίπλοκο" (Einfach Kompliziert), ο θεατρικός μονόλογος ενός ηθοποιού, που αναπολεί με πίκρα το παρελθόν όταν έπαιζε Ριχάρδο Γ', ρόλο που θεωρούσε πεπρωμένο του.

Gert Voss (1941- ), κορυφαίος Γερμανός ηθοποιός - τον έχουν παρομοιάσει με τον σερ Λόρενς Ολίβιε . Είναι ένας από τους τρεις ηθοποιούς προς τιμήν των οποίων ο Μπέρνχαρντ έδωσε τα ονόματά τους στον τίτλο του θεατρικού έργου του που αυτοί πρωτόπαιξαν: "Ritter, Denne,Voss".

To "Ρίτερ, Ντένε, Φος" μπορείτε να δείτε ως το Πάσχα στο θέατρο Σφενδόνη με την Κοκκίνου, τον Καταλειφό και την Οικονομίδου. Δράμα με κωμικές αποχρώσεις. Εξαιρετική παράσταση.

Προκλητικός συγγραφέας ο Μπέρνχαρτ, θεωρήθηκε μαύρο πρόβατο και λοιδορήθηκε στην πατρίδα του καθώς επέμενε να ξεσκεπάζει τα κακώς κείμενα της κοινωνίας του. Τέτοια ήταν η αποξένωση που βίωσε στη χώρα του ώστε με τη διαθήκη του απαγόρευσε το ανέβασμα των έργων του στην Αυστρία. Έρχεται τώρα ο βραβευμένος Φος να μας θυμίσει τον κεντροευρωπαίο συγγραφέα της αμφισβήτησης, της φθοράς, της υπαρξιακής φιλοσοφίας και των αδιέξοδων του 20ου αιώνα.

Ένα άλλο θεατρικό του έργο "Ο αναμορφωτής του κόσμου" σε μετάφραση Ζήση Σαρίκα κυκλοφόρησε το 2006 στα Χανιά από την Εταιρεία Θεάτρου Μνήμη. Ο Τόμας Μπέρνχαρντ είχε σπουδάσει (και) ηθοποιία. Σε πολλά έργα του αυτό γίνεται αντιληπτό καθώς θίγει ζητήματα της θεατρικής τέχνης.  Νόθος γιος, Υδροχόος, σε σύγκρουση με το κατεστημένο, βραβευμένος λογοτέχνης και θεατράνθρωπος. Πέθανε νωρίς. Ο 20ος αιώνας ήταν σκληρός και βασανιστικός.

Στο σύνδεσμο θα βρείτε μια δυνατή σκηνή από το "Ρίτερ, Ντένε, Φος" με τον Φος στον ρόλο που ενέπνευσε στον συγγραφέα η ζωή του φιλόσοφου Βίτκενστάιν.

http://www.youtube.com/watch?v=YDnE3ZBwXNY

Comicdom, έκθεση και εκδηλώσεις για τα κόμικ στην Ελληνοαμερικανική Ένωση

Φεστιβάλ κόμικ στην Ελληνοαμερικανική Ένωση, στην οδό Μασσαλίας από σήμερα Παρασκευή 30 Μάρτη ως και την Κυριακή 1 Απρίλη. Η διοργάνωση Comicdom Convention παρουσιάζει τις δουλειές Ελλήνων και ξένων δημιουργών από όλες τις κατηγορίες των κόμικ. Θα δούμε παιδικά αλλά και ερωτικά κόμικ, graphic novels, manga, ηρωική φαντασία κ.α. Μια σειρά παρουσιάσεων και εργαστηρίων πλαισιώνουν την έκθεση και φέρνουν κοντά τους δημιουργούς με το κοινό τους. Στην Ελλάδα η πετυχημένη κυκλοφορία του "Logicomix", του graphic novel μαθηματικής λογοτεχνίας των Δοξιάδη,Παπαδημητρίου, Παπαδάτου και Di Dona έδωσε νέο έναυσμα στην αγορά για την κυκλοφορία περισσότερων αντίστοιχων προσπαθειών. Το "Ρεμπέτικο" του Μπονόμ, που μεταφράστηκε από τα γαλλικά, το "Παραρλάμα" με έμπνευση από διηγήματα του Βικέλα και άλλα κόμικ κυκλοφόρησαν ευρέως και αγοράστηκαν από μεγαλύτερη κατηγορία αναγνωστών πέραν των πιστών ακολουθητών του εκφραστικού σκίτσου. Δείτε: http://www.comicdom-com.gr/

Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης στην Αθήνα. Πορεία με ποιήματα αντί για συνθήματα.

Την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης γιορτάζουν σήμερα ποιητές και αναγνώστες με πορεία και απαγγελίες στο κέντρο της Αθήνας. Η πρωτοβουλία ανήκει στην αλυσίδα  βιβλιοπωλείων Ιανός, στον Κύκλο των Ποιητών, στα περιοδικά Poetix και Ποιητικά και στις εκδόσεις Μικρή Άρκτος. Θα είναι μια πορεία δια-μαρτυρίας με κατεύθυνση την πλατεία Συντάγματος και ενδιάμεσες στάσεις για απαγγελίες και αναγνώσεις. Σ' αυτή την πορεία ενάντια στην κρίση, τα πλακάτ δεν γράφουν συνθήματα αλλά ποιήματα. 

"Συσσώρευση κεφαλαίου και παγκοσμιοποίηση στην Τουρκία διαχρονικά", Γεώργιος Κωνσταντινίδης, εκδόσεις Παπαζήση, σ.370, ευρώ 20, ISBN: 978-960-02-2303-3

Δείτε το βίντεο:
http://youtu.be/hZL37Z6-x_g

Ο Δρ. Γεώργιος Κωνσταντινίδης, οικονομολόγος με πρόσθετες σπουδές στη διοίκηση μάρκετινγκ και  καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη αναφέρεται στο βιβλίο του, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαζήση. Σε αυτό, μας παρουσιάζει τις μορφές συσσώρευσης κεφαλαίου καθώς και τις θετικές και αρνητικές πτυχές της οικονομίας της γειτονικής Τουρκίας, η οποία ανήκει στην ομάδα των μεγαλύτερων οικονομιών διεθνώς  (G-20).
Η μελέτη του ενδιαφέρει ακαδημαϊκούς, ερευνητές, οικονομολόγους, επιχειρηματίες, πολιτικούς, δημοσιογράφους, στρατιωτικούς και όσους επιθυμούν να κατανοήσουν σε βάθος την Τουρκία. Επιπρόσθετα, το βιβλίο αυτό μπορεί να αποτελέσει ένα χρήσιμο "εργαλείο" για την άσκηση οικονομικής πολιτικής και στην Ελλάδα. 

To portolibri στο You Tube

Ξεκινά αυτή την εβδομάδα και νέα μορφή αναρτήσεων στο portolibri. Βιβλία που αφορούν εξειδικευμένα θέματα τα οποία δεν έχω τις γνώσεις να παρουσιάσω θα μας τα παρουσιάζουν οι ίδιοι οι δημιουργοί τους με μικρά βίντεο. Πρώτος στη σειρά θα εμφανιστεί ο Δρ.Γιώργος Κωνσταντινίδης με την έρευνά του για τη Συσσώρευση Πλούτου στη Σύγχρονη Τουρκία, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαζήση. Πιστεύω ότι ως την Τετάρτη θα έχει γίνει η ανάρτηση.

Νέα ηγεσία στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου

Θανάσης Βαλτινός, ο νέος πρόεδρος του Ε.ΚΕ.ΒΙ.

Νέα ηγεσία απέκτησε το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου μετά από πολύμηνη χηρεία των αντίστοιχων θέσεων. Πρόεδρος του Ε.ΚΕ.ΒΙ. ανέλαβε ο Θανάσης Βαλτινός, συγγραφέας και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Η πανεπιστημιακός Άντα Γκίβαλου-Κατσίκη ανέλαβε αντιπρόεδρος και γραμματέας ο εκδότης Αργύρης Καστανιώτης. Ο Αργύρης είναι γιος του Θανάση Καστανιώτη και είναι ειδικευμένος στα πολυμέσα και τις νέες τεχνολογίες των ηλεκτρονικών βιβλίων.  Η επιλογή των συγκεκριμένων προσώπων έγινε επειδή έχουν τη γνώση και την εμπειρία ώστε να συμβάλουν στις προτεραιότητες της νέας πολιτικής για το βιβλίο, στην προώθηση της φιλαναγνωσίας ιδίως στις μικρές ηλικίες, την εξωστρέφεια, την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών και τη στήριξη της νέας δημιουργίας. Διευθύντρια παραμένει η Κατρίν Βελισσάρη. Καλή συνεργασία και πολλές επιτυχίες!

Εκδήλωση για τα e-books στο Μall

 http://ebooks.ekebi.gr/newsdet.asp?newsid=656

 Η Εθνική Τράπεζα σε συνεργασία με το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου διοργανώνουν μια 45λεπτη εκδήλωση για τα e-books το Σάββατο 10 Μαρτίου στις 12 το μεσημέρι στο i-bank store που βρίσκεται στο εμπορικό κέντρο The Mall Athens, στο Μαρούσι. Θέμα: "Ψηφιακό βιβλίο: ενημερωθείτε για τη νέα εποχή στον τρόπο ανάγνωσης". Βασικός ομιλητής θα είναι ο Μιχάλης Καλαμαράς, υπεύθυνος του εξαιρετικού blog "Ηλεκτρονικός Αναγνώστης". Στην εκδήλωση θα συμμετέχει, επίσης, ο υπεύθυνος του Παρατηρητηρίου Ψηφιακού Βιβλίου του Ε.ΚΕ.ΒΙ. Σωκράτης Καμπουρόπουλος.
Θα έχουμε την ευκαιρία να "ξεφυλλίσουμε" ηλεκτρονικά βιβλία, να μάθουμε πολλές πληροφορίες για τις δυνατότητες των ψηφιακών συσκευών ανάγνωσης και, κυρίως,να εξοικειωθούμε με τη νέα τεχνολογία, που κερδίζει ραγδαία έδαφος στο διεθνές εκδοτικό στερέωμα. Στο εμπορικό κέντρο The Mall στις 12 το μεσημέρι με προηγούμενη κράτηση στο ibankmall@nbg.gr

Περισσότερες πληροφορίες στις δύο διευθύνσεις που προτάσσονται.

Ελάτε. Το μέλλον δεν περιμένει...

Η Joanne Rowling θα κυκλοφορήσει βιβλίο για ενήλικες.

Δεκαπέντε χρόνια μετά την κυκλοφορία της πρώτης περιπέτειας του Χάρι Πότερ και επτά τίτλους στη σειρά καθώς και ένα ακόμη παιδικό βιβλίο, η Τζόαν Ρόουλινγκ παρέδωσε κείμενο προς έκδοση. Δεν θα είναι, όμως, παιδικό βιβλίο. Θα είναι η πρώτη της απόπειρα στη συγγραφή βιβλίου για ενήλικες. Όλοι οι εμπλεκόμενοι κρατάνε επτασφράγιστα μυστικά ως προς το θέμα, την ημερομηνία έκδοσης, αν η συγγραφέας πήρε κολοσσιαία προκαταβολή κι όλα όσα οικοδομούν το μύθο ενός κειμένου πριν αυτό γίνει βιβλίο. Ένα tweet από τον Σκοτσέζο συγγραφέα Ιαν Ράνκιν έδωσε λαβή σε πληθώρα σχολίων. "Πλάκα θα΄χε", λέει ο Ράνκιν "να είναι μια αστυνομική ιστορία, που θα εξελίσσεται στο Εδιμβούργο". Σαν να λέει ότι θα είχε πλάκα να μπει στα χωράφια του. Πάντως και η Ρόουλινγκ κατάγεται από το Εδιμβούργο. Κι ενώ όλοι γράφουν για το νέο βιβλίο της Ρόουλινγκ, που θα απευθύνεται σε ενήλικες κανείς ακόμα δεν το ονόμασε λογοτεχνικό βιβλίο. Βέβαια οι Βρετανοί χρησιμοποιούν τους όρους αυτούς διαφορετικά απ' ότι εμείς ωστόσο είναι απορίας άξιο. Μήπως, τελικά, λέω θα μας εμφανιστεί κανένα βιβλίο... μαγειρικής;

Bazaar βιβλίου από τις Εκδόσεις Καστανιώτη

Ετοιμαστείτε για φθηνές αγορές βιβλίων. Οι εκδόσεις Καστανιώτη ανήγγειλαν τριήμερο bazaar βιβλίου με εκπτώσεις από 50% έως 70%. Θα υπάρχει μεγάλη ποικιλία τίτλων από όλες τις κατηγορίες συμπεριλαμβανομένων και των παιδικών και εφηβικών. Θα υπάρχουν λευκώματα, μαγειρικές, δοκίμια, ξένη και ελληνική λογοτεχνία, ποίηση κλπ. Μόνο μην περιμένετε να βρείτε τα βιβλία που κυκλοφόρησαν την τελευταία διετία. Υπάρχει νόμος που απαγορεύει σ'αυτή την κατηγορία βιβλίων τις εκπτώσεις πέραν του 10%. Μην σας πτοεί αυτό. Οι εκδόσεις Καστανιώτη έχουν διαχρονικούς τίτλους και μεγάλη ποικιλία. Βάλτε ένα πέρασμα στο πρόγραμμά σας από το 104 Κέντρο Λόγου και Τέχνης, Θεμιστοκλέους 104, Εξάρχεια, τηλ.: 210-3826185. Ημέρες: Παρασκευή 2, Σαββάτο 3 και Κυριακή 4 Μαρτίου. Για τις ώρες, τηλεφωνήστε τους.

Ανακοινώθηκαν τα Κρατικά Βραβεία Παιδικού Βιβλίου 2011

Χρήστος Μπουλώτης. Φωτογραφία από την εφημερίδα "Αυγή"

Τα Κρατικά Βραβεία Παιδικού Βιβλίου 2011 αφορούν εκδόσεις του 2010. Φέτος έχουμε 2012 και οι διαφορές είναι φανερές. Εκδοτικός οίκος που έχει κλείσει, συγγραφέας που έχει πεθάνει, αλλά και νέα πρόσωπα κοντά στα ήδη καταξιωμένα. Τα βραβεία δόθηκαν κατά πλειοψηφία από τα μέλη της Επιτροπής, δηλαδή κανένα δεν επελέγη ομόφωνα, αλλά αυτή ίσως είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια.

Ο αρχαιολόγος και πολυβραβευμένος συγγραφέας Χρήστος Μπουλώτης πήρε το Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου για το έργο του "Τα πολύτιμα σκουπίδια του κυρίου Νο". Μην το ψάξετε στα βιβλιοπωλεία. Ο εκδοτικός οίκος Ελληνικά Γράμματα έχει κλείσει και δεν υπάρχει διανομή. Λειτουργεί μόνο το βιβλιοπωλείο τους επί της Ζωοδόχου Πηγής. Αναζητήστε το, λοιπόν, εκεί. Η πρώην δημοσιογράφος και πολυβραβευμένη Μαρία Παπαγιάννη, σύζυγος του Θάνου Μικρούτσικου πήρε το Βραβείο Εφηβικού-Νεανικού Λογοτεχνικού Βιβλίου για "Το δέντρο το μονάχο", εκδόσεις Πατάκη. Το Βραβείο Εικονογραφημένου Παιδικού Βιβλίου πήραν η ραγδαία ανερχόμενη εικονογράφος Μυρτώ Δεληβοριά (αδελφή του Φοίβου) και ο συγγραφέας Αντώνης Παπαθεοδούλου για το έργο "Η πόλη που έδιωξε τον πόλεμο", Πατάκης. Το Βραβείο Βιβλίου Γνώσεων για Παιδιά πήρε η Άλκηστη Χαλικιά για το έργο της "Στο πάρκο με τα ζώα", εκδόσεις Καλειδοσκόπιο.

Στον σύνδεσμο του Υπουργείου Πολιτισμού θα δείτε τις βραχείες λίστες. Εκεί και το όνομα της Κίρας Σίνου, που αποχαιρετίσαμε στο μεταξύ. http://www.yppo.gr/2/g22.jsp?obj_id=49472
Η μεγάλη καθυστέρηση έβαλε εξ αρχής τον θεσμό των Κρατικών Βραβείων Παιδικής Λογοτεχνίας σε θέση οπισθοφυλακής καθώς κάποια από τα βραβευθέντα βιβλία έχουν ήδη βραβευτεί και από άλλους θεσμούς.

"The fantastic flying books of Mr.Morris Lessmore"

http://www.youtube.com/watch?v=Adzywe9xeIU

Αυτή η μικρού μήκους ταινία κινούμενων σκίτσων έχει ήδη μαζέψει 13 βραβεία και είναι υποψήφια για Όσκαρ. Απολαύστε την. Είναι κατάλληλη και για τα παιδιά. Παραγωγή Moonbot Studios από τη Νέα Ορλεάνη. Κυκλοφορεί και σε IPad App.

Ο Πέτρος Μάρκαρης παρέλαβε το βραβείο Pepe Carvalho

Το βραβείο Pepe Carvalho για το νουάρ αστυνομικό μυθιστόρημα παρέλαβε ο Πέτρος Μάρκαρης στη Βαρκελώνη πριν από λίγες μέρες. Η ανακοίνωση της απονομής του είχε γίνει στις 3 Οκτωβρίου 2011 κατόπιν ομόφωνης απόφασης της κριτικής επιτροπής. Όσοι απορούν για τη σχέση του Μάρκαρη με το νουάρ ας συνυπολογίσουν τα παρακάτω. Το νουάρ αστυνομικό μυθιστόρημα έκανε την εμφάνισή του τον 19 αιώνα παράλληλα με τη μεγάλη συγκέντρωση πληθυσμών στις πόλεις. Το είδος της παραβατικότητας που περιγράφει συνδέεται με τη ζωή στην πόλη σε τέτοιο βαθμό που η πόλη καταλαμβάνει σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της δράσης. Και στην αφετηρία της, ασφαλώς. Έτσι, λοιπόν, οι περιπέτειες του Κώστα Χαρίτου, που είναι και χαρακτηριστικός αντι-ήρωας, ανήκουν στο νουάρ κι ας εκτυλίσσονται μέρα μεσημέρι κάτω από τον αττικό ουρανό. Κι ακόμα ας σκεφτούμε τον ρόλο της Αθήνας με την ανυπόφορη κίνηση των δρόμων, που χρωματίζει τη δράση του Χαρίτου με την σκοτεινιά της κλεισούρας ενός λαβύρινθου. Στις περιπέτειές του συναντάμε την εξέλιξη του νουάρ αστυνομικού μυθιστορήματος. Κι όπως επεσήμανε η κριτική επιτροπή του βραβείου: "ο Χαρίτος είναι μάρτυρας της εξέλιξης και της μεταμόρφωσης της Αθήνας. Η πόλη έχει κεντρικό ρόλο στις ιστορίες του Μάρκαρη. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Πέπε Καρβάγιο και τη Βαρκελώνη στις ιστορίες του Μανουέλ Βάσκεθ Μονταλμπάν". Καλά το είδατε. Το βραβείο έχει το όνομα του ήρωα όχι του συγγραφέα. Οι Βαρκελωνέζοι έχουν φαντασία. Και το μαύρο έχει λάμψη. Συγχαρητήρια κύριε Μάρκαρη!

Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνικής Μετάφρασης 2011

Ανακοινώθηκαν τα Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνικής Μετάφρασης 2011. Παραθέτουμε τον σύνδεσμο της  ιστοσελίδας του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού
http://www.yppo.gr/2/g22.jsp?obj_id=49373

Το πλήρες κείμενο του Μνημονίου

Tο μέλλον μας σε 42 σελίδες

                           http://www.alterthess.gr/content/diabaste-plires-keimeno-toy-mnimonioy

'Τα παιδιά του Καϊν",Νίκος Παναγιωτόπουλος, Μεταίχμιο,σ.395,ευρώ16,60, ISBN 978-960-501-583-1

Με υποδόριο χιούμορ, χειρουργικό νυστέρι και καθαρή ματιά ο συγγραφέας ανατέμνει τα ήθη διαπλοκής και την κατάπτωση της μεταπολιτευτικής Ελλάδας. "Τα παιδιά του Κάιν" είναι ένα θαρραλέο πόνημα και ως προς το περιεχόμενο και ως προς το ύφος. Η γραφή του αποτελεί υπόδειγμα του πως ο κινηματογράφος μπορεί να εμπλουτίσει τη λογοτεχνία προσφέροντάς της δικά του εκφραστικά μέσα.

Μια παρέα εφήβων απολαμβάνει τις πρώτες καλοκαιρινές διακοπές μακριά από γονείς και φραγμούς σ' ένα νησιωτικό χωριό του Ιονίου. Ταυτίζουν τον τόπο με τις χαρές της ανεξαρτησίας και γίνονται τακτικοί επισκέπτες. Το χωριό ονομάζεται ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ. Προσέξτε τους συμβολισμούς. Σταδιακά από ζημιές και αμέλεια από την πινακίδα στην είσοδό του διακρίνεται μόνο το ΚΑΙΝΟ και αργότερα το ΚΑΙΝ, που διαβάζεται Κάιν με την εράσμιο προφορά των τουριστών. Υπάρχει αντιστοιχία ανάμεσα στην κατάσταση της πινακίδας με την εξέλιξη της παρέας αλλά και της μεταπολιτευτικής κοινωνίας. Σαν νέοι ήταν γεμάτοι όνειρα και ιδέες για έναν καλύτερο κόσμο. Στην επιδίωξη κοινωνικής ανόδου κενώθηκαν από αξίες. Οι δεύτεροι έγιναν πρώτοι κι ο καλύτερος δεν έπρεπε πια να υπάρχει. Στα χρόνια της ενηλικίωσης η διασπαρμένη πια παρέα ξανασυγκεντρώνεται στο χωριό με πρόσκληση του ισχυρότερου (πλέον) οικονομικά και κοινωνικά Πέτρου. Αυτός επιζητά τον θαυμασμό τους επιδεικνύοντας τον μύλο που μετέτρεψε σε εξοχική του κατοικία, με την ανοχή της Πολεοδομίας. Στη νεότητά τους τον θαυμασμό συγκέντρωνε ο ιδεολόγος Χρήστος. Ο Πέτρος ήταν ακολουθητής. Τώρα είναι "παράγοντας" και φέρνει στο χωριό χρήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης μέσω επιδοτούμενου σεμιναρίου σεναριογραφίας. Ο Χρήστος είναι γκαρσόνι. Δίπλα του ο Πέτρος κάνει τη σύγκριση και νιώθει άβολα με το κενό από το ξεθώριασμα των ιδεών. Όλη η παρέα περπατά ξανά στα παλιά λημέρια και στο στενό μονοπάτι του βράχου. Είναι η τελευταία φορά γιατί τότε κατακρημνίζεται ο Χρήστος. Σπρωγμένος ή μονάχος; Ηθελημένα ή αθέλητα; Την ιστορία αφηγείται το 2009 η Σοφία, μέλος της παρέας που συνδέθηκε και με τους δύο αδελφοποιητούς ανταγωνιστές. Παρατηρεί και διακρίνει κι επειδή αυτό ενοχλεί αντιμετωπίζεται από όλους σαν μαύρο πρόβατο. Όσα βλέπει με τα μάτια, με τις αναμνήσεις και με τη λογική της μας ωθούν σε προβληματισμούς. Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος (που είναι κινηματογραφιστής) εκφράζει με διάφορους τρόπους στο μυθιστόρημα την πεποίθησή του ότι τα λόγια επισκιάζουν την αλήθεια ενώ οι εικόνες και οι συμπεριφορές την φανερώνουν. Έδωσε στην ηρωίδα του την ματιά της κάμερας και προίκισε τη φράση "κινηματογραφική γραφή" με το πλήρες νόημά της.

Τα απαραίτητα - αναθεώρηση

Να προετοιμαζόμαστε... χρεοκοπία το λένε, παγκόσμια δικτατορία το λένε, όπως και να το λένε έρχεται.

Αναθεώρηση: αρκούσε να σπάσουν τα γυαλιά μου και να πάρω ραντεβού στο ΙΚΑ μετά δίμηνο για να αναθεωρήσω. Κι έπειτα, αν έχεις παιδιά δεν αρκούν αυτά Κικέρων. Τα θέλουμε τα βιβλία, αλλά απαραίτητα είναι μόνο κατ' επιλογήν.

Με 13% ΦΠΑ θα κάψουν τα βιβλία

Θέλουν να ανεβάσουν τον Φόρο Προστιθέμενης Αξίας στα βιβλία από το 6,5% της ονομαστικής τους τιμής στο 13%. Όταν άρχισα να δουλεύω σε βιβλιοπωλείο πριν 5 χρόνια το ΦΠΑ ήταν 4%. Ανέβηκε στο 4,50% μετά στο 5,50%, στο 6,50% κι αυτά δεν ήταν ποτέ απόλυτα. Πολλά παιδικά, κυρίως, βιβλία έχουν ΦΠΑ 13% ή και 21 ή ήταν 23% ; ένα μήνα έχω που απολύθηκα και τα διέγραψα κιόλας από το μυαλό μου. Έχει καμιά σημασία; Μήπως η άνοδος κι αυτού του έμμεσου φόρου θα σταματήσει εκεί; Απολύσεις, ραγδαία αύξηση της ανεργίας, μειώσεις μισθών, ξαφνικοί άμεσοι φόροι κοινώς χαράτσια, άνοδος τιμών, περίσσεια έμμεσων φόρων... ξεχνάω κάτι; Από τα μέσα το 2011 εφάρμοσαν και το Πιστοποιητικό Βιοκλιματικότητας για να μπαίνουμε τώρα σε έξοδα αναβάθμισης του σπιτιού μας, τώρα που δεν μένει σάλιο. Το ήξεραν, όμως. Εδώ και 6 χρόνια, τουλάχιστον, έχουν δοθεί προθεσμίες από Ε.Ε. στο Ελληνικό κράτος αλλά οι πολίτες δεν είχαμε ενημερωθεί. Ποιος από σας γνωρίζει ότι σε λίγο θα πληρώνουμε έξτρα φόρο στις δημοτικές αρχές εφόσον τα σπίτια μας δεν πληρούν τις προδιαγραφές του πιστοποιητικού βιοκλιματικότητας; Κανείς σας δεν το ξέρει. Κανένα γεράκι της πληροφόρησης δεν το φέρνει στο προσκήνιο. Σήμερα τα ακίνητα πρέπει να έχουν εκτιμηθεί από ειδικούς πριν από ενοικίαση ή πώληση. Αύριο θα πρέπει να έχουν εκτιμηθεί (δεν είναι δωρεάν) όλα. Πότε θα γίνει αυτό; Αφήστε με να μαντέψω. Σύμφωνα με τα έως τώρα δεδομένα θα συμβεί όταν κανείς μας πια δεν θα μπορεί να πληρώσει όχι τις μετατροπές στο σπίτι του αλλά ούτε καν τους εκτιμητές για να βγάλει το απαραίτητο πιστοποιητικό. Και μετά θα πρέπει να πληρώνει και να πληρώνει και να πληρώνει. Ας είναι συμβολικό αυτό το 13 στο βιβλίο. Θυμάστε εκείνον τον τίτλο του Αβέρωφ; "ΦΩΤΙΑ  ΚΑΙ  ΤΣΕΚΟΥΡΙ".

Κρατικά Βραβεία Λογοτεχνίας 2011

Το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων απονέμεται κατά πλειοψηφία στον Ντίνο Χριστιανόπουλο για το σύνολο του έργου του. Ο ποιητής δήλωσε ήδη ότι δεν αποδέχεται το Βραβείο. Σε παρακάτω λήμμα θα διαβάσετε τους λόγους που επικαλείται. Το Βραβείο Μυθιστορήματος απονέμεται ομόφωνα στον Θωμά Κοροβίνη για το έργο του "Ο γύρος του θανάτου", εκδόσεις Άγρα. Βραβείο Διηγήματος-Νουβέλας απονέμεται κατά πλειοψηφία στον Χρήστο Οικονόμου για το έργο του "Κάτι θα γίνει, θα δεις", εκδόσεις Πόλις. Το Βραβείο Ποίησης, ομόφωνα στον Γιώργο Μαρκόπουλο για το έργο του "Κρυφός κυνηγός", εκδόσεις Κέδρος. Βραβείο Δοκιμίου-Κριτικής ομόφωνα εξ ημισείας στην Γεωργία Γκότση, "Η διεθνοποίηση της φαντασίας - σχέσεις της ελληνικής με τις ξένες λογοτεχνίες τον 19ο αιώνα", εκδόσεις Gutenberg και την Βενετία Αποστολίδου "Τραύμα και μνήμη - η πεζογραφία των πολιτικών προσφύγων", εκδόσεις Πόλις.  Βραβείο Μαρτυρίας-Βιογραφίας-Χρονικού-Ταξιδιωτικής Λογοτεχνίας κατά πλειοψηφία στον Γιώργο Χ.Θεοχάρη "Δίστομο -10 Ιουνίου 1944 - Το ολοκαύτωμα", εκδόσεις Σύγχρονη Έκφραση. Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα, ομόφωνα εξ ημισείας στον Μιχάλη Γεννάρη, "Πρίγκιπες και δολοφόνοι", εκδόσεις Ίνδικτος και στον Θοδωρή Ρακόπουλο, "Φαγιούμ", εκδόσεις Μανδραγόρας. Υπάρχει κι ένα Βραβείο που δεν απονεμήθηκε όχι επειδή δεν βρέθηκε άξιο έργο, αλλά επειδή η έννοια του ίδιου του βραβείου αμφισβητήθηκε από την Επιτροπή. Το Ειδικό Βραβείο σε λογοτέχνη του οποίου το βιβλίο προάγει σημαντικά το διάλογο πάνω σε ευαίσθητα κοινωνικά ζητήματα,  θεωρήθηκε περισσότερο κοινωνιολογικού παρά λογοτεχνικού ενδιαφέροντος και αγνοήθηκε.

"Δεν διάβασα το Μνημόνιο", Μιχάλης Χρυσοχοϊδης

'Δεν διάβασα το Μνημόνιο', ομολόγησε σήμερα σε πρωινή τηλεοπτική εκπομπή ένας εν ενεργεία πολιτικός του σοσιαλ-ληστρικού κόμματος. Ένας Άνθρωπος Χωρίς Ιδιότητες που τον ψηφίσαμε Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο. Ο Οδυσσέας θα έχει περάσει λιγότερα από μας στα Εκατό Χρόνια Μοναξιάς που μας περιμένουν στις ερημιές σαν τον Δον Κιχώτη. Μάουντσχάουζεν ζεις! Εσύ μας οδηγείς! Ή μήπως ο Ηλίθιος του Ντοστογιέφσκι;

Το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων 2011 και το Μεγάλο Όχι του Ντίνου Χριστιανόπουλου

Ο  Ντίνος Χριστιανόπουλος. Φωτογραφία από την εφημερίδα Αγγελιοφόρος

Το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων, που δίδεται για το σύνολο του έργου ενός δημιουργού απονεμήθηκε φέτος, κατά πλειοψηφία, στον Θεσσαλονικιό ποιητή Ντίνο Χριστιανόπουλο. Λίγη ώρα αργότερα μαθευόταν ότι ο Χριστιανόπουλος αρνήθηκε το βραβείο παραπέμποντας σε λάβρο κείμενό του με τίτλο "Εναντίον" δημοσιευμένο το 1979. Εκεί αναφέρει: "...Είμαι εναντίον της κάθε τιμητικής διάκρισης απ' όπου κι αν προέρχεται. Δεν υπάρχει πιο χυδαία φιλοδοξία από το να θέλουμε να ξεχωρίζουμε. Αυτό το απαίσιο "υπείροχον έμμεναι άλλων", που μας άφησαν οι αρχαίοι. Είμαι εναντίον των βραβείων γιατί μειώνουν την αξιοπρέπεια του ανθρώπου". Και πρόσθεσε στους δημοσιογράφους: "Ούτε θα εμφανιστώ ούτε θα απλώσω το χέρι για να το πάρω. Δεν θέλω ούτε τα βραβεία ούτε τα λεφτά τους". Μάλιστα. Ψυχρολουσία. Καλά, το κείμενό του αυτό, το "Εναντίον" δεν το είχαν διαβάσει τα μέλη της Επιτροπής; Αφού το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων δίδεται για το σύνολο του έργου, αυτό το έργο τους ξέφυγε; Ο πρόεδρος της Επιτροπής Ν.Δαββέτας έχει μάλιστα συναναστραφεί δημιουργικά τον Ντίνο Χριστιανόπουλο. Μήπως πάλι ήξεραν τις απόψεις του αλλά δεν τις πήραν σοβαρά; Απ'όπου και να το δεις κάτι δεν ταιριάζει στην εξίσωση. Κι αυτό το "κατά πλειοψηφία" τι κρύβει άραγε; Εμ καθυστέρησαν, εμ το χαστούκι το 'φαγαν. Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος 81 ετών σήμερα άφησε εποχή στη Θεσσαλονίκη πρώτα και μετά στην επικράτεια με τα ποιήματά του και τη Διαγώνιο. Δεν συμμερίζομαι την άποψή του αυτή. Δυστυχώς δεν την συμμερίζομαι. Έχω κι εγώ το μικρόβιο της εποχής μας. Την σέβομαι, όμως. Μακάρι να μπορούσα ή να μπορέσω κάποτε να την ενστερνιστώ. Μπορεί να οδηγήσει στην ελευθερία. Προσωπικά χρωστάω κάτι στην περριρέουσα ατμόσφαιρά του κυρίου Χριστιανόπουλου.. Στις αρχές τις δεκαετίας του '60 όταν ο μεγάλος μου αδελφός σπούδαζε στη Σαλονίκη γνώρισα τον αδελφό της κοπελιάς του, τον Θόδωρο Μακρίδη. Ο Θοδωρής, έφηβος τότε, έγραφε ποιήματα και συναναστρεφόταν λόγιους. Από τον Θοδωρή έμαθα πως να "ακούω" ένα ποίημα και κατ' επέκταση κάθε δημιουργικό έργο. Πως να το αφήνω να μου μιλήσει, να έρθει να με βρει. Ευχαριστώ, λοιπόν, όσους συνέβαλαν σ' αυτή την ατμόσφαιρα, που είχε μέσα της ζωή και γεννετήσια δύναμη δημιουργίας. Ο Ντίνος Χριστιανόπουλος συνέβαλλε τα μέγιστα σ'αυτήν. Η αναγνώριση αξίζει στο σύνολο του έργου του. Τα προσωπικά θα μείνουν για μελλοντικούς μυθιστοριογράφους. Ας δουλέψει και καν'ας άλλος...

Κρατικό Βραβείο μυθιστορήματος 2011 στον Θωμά Κοροβίνη για το βιβλίο του "Ο γύρος του θανάτου", εκδόσεις Άγρα

 Η Επιτροπή Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας αποφάσισε ομόφωνα να προκρίνει, για το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος, το βιβλίο "Ο Γύρος του Θανάτου" του Θωμά Κοροβίνη, 

εκδόσεις «Άγρα».

Γνωστός φιλόλογος και συνεχιστής του «νέου τόνου» (όρος που εισήγαγε ο συντοπίτης του Κοροβίνη, Γιώργος Ιωάννου, για να χαρακτηρίσει τη στροφή της πεζογραφίας στον τόπο μας σε αντιδιαστολή προς τον ευρωπαϊκό μοντερνισμό), ο συγγραφέας του Γύρου του Θανάτου μας χαρίζει ένα περίτεχνο μυθιστόρημα κατευθείαν βγαλμένο από τα νεορεαλιστικά πλάνα της μετεμφυλιακής Ελλάδας και τις κοινωνικοπολιτικές της μεταλλάξεις. Στο βιβλίο αυτό, ο Κοροβίνης καταπιάνεται με την πολύκροτη υπόθεση Παγκρατίδη, του δήθεν «Δράκου του Σέιχ Σου», προκειμένου να ξεδιπλώσει το τοπίο μιας Ελλάδας που ακροβατούσε ανάμεσα σε λαϊκά είδωλα και καταπιεσμένες συνειδήσεις και που πάσχιζε να ανιχνεύσει έναν ιδιωτικό χώρο μακριά από το διαποτισμένο στα πολιτικά μίση και έριδες κοινωνικό τοπίο. Πώς όμως να αναπλάσει ο συγγραφέας μια τόσο οριακή περίοδο και μια αληθινή ιστορία χωρίς να παραδοθεί στις ευκολίες του μυθιστορήματος-ντοκουμέντου και στις δημοσιογραφικές του παγίδες; Πώς να μιλήσει για μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, όπως ο Παγκρατίδης, χωρίς να καταλήξει σε ηθικολογικά –και άρα άσχετα με το μυθιστόρημα– συμπεράσματα; Ευφυώς ο Κοροβίνης υιοθετεί τη λύση μιας πολυπρόσωπης αφήγησης δίνοντας μυθιστορηματικά το λόγο στους «πρωταγωνιστές» που συναγελάστηκαν τον Παγκρατίδη, πρόσωπα πολύπαθα και τα ίδια, θύματα μαζί και θύτες, μέλη ενός χορού μιας τραγωδίας δίχως κάθαρση και τέλος. Προσφέρει έτσι στον αναγνώστη την ευκαιρία να εξαγάγει μόνος του τα συμπεράσματά του. Μεταξύ άλλων αρθρώνουν τη δική τους φωνή –αργκό για τους περιθωριακούς, καθαρευουσιάνικη για τους γραμματιζούμενους– ο συμμαθητής που έζησε τον Αρίστο από κοντά στα χρόνια του σχολείου, μαζί με τον οποίο ανακάλυπταν παρέα την τότε αθώα πλευρά της παραβατικότητας, η υπηρέτρια-φίλη της πλύστρας μητέρας του, ο δημοκρατικός αστυνομικός που μιλά ξεκάθαρα για τις «έξυπνες» μεθόδους που υιοθετούσαν τότε στο τμήμα προκειμένου να αποσπάσουν τις πολυπόθητες ομολογίες, ο δωσίλογος περιπτεράς, η ντιζέζ και η τραβεστί με τις οποίες ανέπτυξε ο Αρίστος σχέση –η μοναδική ίσως τρυφερή νότα σε μια κοινωνία ανάλγητη και άπονη. Από την πολυπρισματική αυτή αφήγηση προκύπτει επίσης το προφίλ ενός ανθρώπου-μάρτυρα μιας εποχής που αναζητούσε τα δικά της εξιλαστήρια θύματα, συνεχίζοντας τον φαύλο κύκλο των άδικων πολιτικών εγκλημάτων και λαθεμένων εκτιμήσεων (όχι τυχαία ο συγγραφέας επανέρχεται επανειλημμένως στην υπόθεση Λαμπράκη που έλαβε, επίσης, χώρα στη Θεσσαλονίκη, αναπαριστώντας έτσι το απόλυτο έγκλημα που, σε αντίθεση με την υπόθεση Παγκρατίδη, δεν βιάστηκε να βρει τιμωρό).

            Ο πολυφωνικός τρόπος της αφήγησης εύλογα φέρνει στο μυαλό αντίστοιχα περίτεχνα έργα, όπως το Herculine Barbin του Μισέλ Φουκό όπου, μέσα από τους διάφορους αυτόπτες μάρτυρες του θανάτου ενός ερμαφρόδιτου, προκύπτουν θέματα ταυτότητας, προκαταλήψεων και κοινωνικών εντάσεων. Αντίστοιχα, λοιπόν, σε αυτή την ανοιχτή τυπολογία του «λαϊκού» κόσμου που χτίζει το βιβλίο, όπως χαρακτηριστικά τον ξεδιπλώνουν οι διαφορετικές φωνές, ενυπάρχουν ταυτόχρονα το μεγαλείο των προφορικών αφηγήσεων, οι αστικοί μύθοι, οι ήρωες του περιθωρίου, οι ανείπωτες κραυγές μιας ομορφιάς που μπορεί να ενοικεί στο χθαμαλό. Ο Κοροβίνης δένει αρμονικά τα χαρακτηριστικά των πρωταγωνιστών του με τον αντίστοιχο λεκτικό τους κόσμο. Εσκεμμένα αποδίδονται διάφορα ονόματα στον ίδιο τον πρωταγωνιστή. Από τον πιτσιρικά «Αρίστο» μέχρι τον κατηγορούμενο «Αριστείδη» και τον τολμηρό «Γουρουνά» που επιχειρούσε τον «Γύρο του Θανάτου», υπάρχει μια αφηγηματική γραμμή που αναδεικνύει με τρόπο γενεαλογικό περίπλοκες σχέσεις εξουσίας, έρωτα και γνώσης: το πρώτο υλικό μιας σπουδαίας λογοτεχνίας. Κι αυτή μας την χαρίζει αφειδώλευτα ο Κοροβίνης χωρίς ούτε στιγμή να παραχωρεί τα λογοτεχνικά του μέσα σε ευκολίες. Πρόκειται για καλή λογοτεχνία που αναδεικνύει από μόνη της «ευαίσθητα κοινωνικά ζητήματα». Οι ευαίσθητες χορδές που αγγίζει το βιβλίο δεν έχουν τόσο να κάνουν με τις δεδηλωμένες προθέσεις του όσο με τη μυθοπλαστική του δεινότητα και τις πολύπλευρες κοινωνικοπολιτικές παραμέτρους του που αυτή φέρνει στο φως. Ο Γύρος του Θανάτου θα μπορούσε κάλλιστα να   συμπεριλαμβάνεται στη βιβλιογραφία των «Σπουδών του Φύλου» ή άλλων τομέων που θίγουν ζητήματα μειονοτήτων πάσης φύσεως.

Αντίστοιχες παράμετροι αναδείχθηκαν και στην περίπτωση ενός άλλου αξιομνημόνευτου μυθιστορήματος που συζητήθηκε στην Επιτροπή: Τα Σακιά της Ιωάννας Καρυστιάνη (από τις εκδόσεις «Καστανιώτη»). Και εδώ, η πραγματικότητα της σύγχρονης Ελλάδας, γεμάτης από ανείπωτες αμαρτίες και διαψευσμένα όνειρα, φέρνει στο φως τα εγκλήματα που διαπράττει ο πρωταγωνιστής. Αλλά το πιο ειδεχθές είναι το οικογενειακό δράμα: τι εγκληματικότερο από την έλλειψη στοργής και αγάπης που μπορεί να γνωρίζει κάποιος από μικρός; Και εδώ, παρακολουθούμε την κατάρα μιας προδιαγεγραμμένης μοίρας που δεν υπήρξε ευσπλαχνική απέναντι στους παρίες, τους κατατρεγμένους, τα ορφανά –τους μη κανονικούς, μιας μοίρας που πραγματώνεται στο αστεακό τοπίο και αναδύεται από τις «μινιατούρες της καθημερινότητας».  

Με διαφορετικούς τρόπους, νέους δρόμους προς την επαναφορά του ρεαλισμού ανοίγει και η Μάρω Δούκα με το βιβλίο της Το δίκιο είναι ζόρικο πολύ (εκδόσεις «Πατάκη»). Φωτίζοντας μια αντιφατική όσο και οδυνηρή σελίδα της ελληνικής ιστορίας, το μυθιστόρημα μας μεταφέρει δεξιοτεχνικά στα Χανιά του 1945  υφαίνοντας ένα μοναδικό κέντημα στο οποίο «αντικειμενική» ιστορία, «υποκειμενική» ερμηνεία και προσωπικό βίωμα διαπλέκονται κι αναδύονται με τρόπο που επανασυζητά τα όρια μεταξύ ρεαλιστικής και μυθοπλαστικής πραγματικότητας. Αδροί χαρακτήρες ανακύπτουν μέσα στο εκτενές μυθιστόρημα, ενδεικτικοί της ιδιοσυγκρασίας του κρητικού λαού. Οι πολυάριθμοι πρωταγωνιστές της ιστορίας επικεντρώνονται σε έναν κόσμο εμποτισμένο με την επιθυμία της απελευθέρωσης και μιας καλύτερης ζωής, μέσω μιας λογοτεχνικής γραφής που επιζητά να μεταπηδήσει στη γραφή του χρονικού και της μαρτυρίας. 

Eισηγήτρια του σκεπτικού : Τίνα Μανδηλαρά

Τα κρατικά βραβεία ασυνεπή στο ραντεβού

Δεν έχει αποφασιστεί ακόμη πότε θα ανακοινωθούν τα κρατικά βραβεία του 2011 (λογοτεχνίας, μαρτυρίας κλπ.) Αυτό μου απάντησαν σήμερα 17 Ιανουαρίου από τη Διεύθυνση Γραμμάτων του Υπουργείου Πολιτισμού. Μα είχε ανακοινωθεί από τον Νοέμβριο ότι τα βραβεία θα εξαγγέλλονταν ως τις 15 Ιανουαρίου. Ποια η δυσκολία, δηλαδή; Τις βραχείες λίστες τις έχουν ανακοινώσει ήδη. Τι κάνει έναν τέτοιο θεσμό (κύρους) να μην μπορεί να ανταποκριθεί στην προθεσμία που ορίζει μόνος του; Τώρα να καταλήξω ότι κάτι μαγειρεύεται και καθυστερούν ή να μην καταλήξω;
Στον ιστότοπο του Υπουργείου Πολιτισμού δεν υπάρχει καμία ανακοίνωση. Όποιος θέλει μπορεί να τηλεφωνήσει στη Διεύθυνση Γραμμάτων του Υπ.Πολιτισμού κ Τουρισμού τηλ. 210- 8201711 να μάθει ότι μαθαίνεται.

Μια εικόνα, μια κοινωνία στα σκουπίδια

Δραματικό το ανάγνωσμα. Το είδα σήμερα σε κάδο σκουπιδιών κοντά στη λεωφόρο Βουλιαγμένης πίσω από τα νέα γραφεία των εκδόσεων Καλέντης. Ούτε συγγράμματα ούτε λογοτεχνικά κείμενα μπορούν να το ξεπεράσουν. Κραυγάζει και κλωτσάει. Άραγε το έβαλαν από τον Δήμο; Δεν υπογράφεται. Άραγε θα έρθει και η σειρά μας να ψάχνουμε στους κάδους για φαΐ; Και πότε;

"Ένα κάποιο τέλος", Τζούλιαν Μπαρνς,μτφ Θωμάς Σκάσσης, Μεταίχμιο,σελ.210, ευρώ 13,30, ISBN 978-960-501-634-0, τίτλος πρωτοτ."The Sense of an Ending" Julian Barnes

Πήρε το βραβείο Man Booker Price 2011 με τη σύμφωνη γνώμη και των πέντε κριτών. Στις σελίδες του εξελίσσεται μια απλή ιστορία με ελάχιστη δράση. Σε δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης, όμως, συμβαίνουν συγκλονιστικά πράγματα. Κοσμογονικά. Με ένα ελάχιστο άγγιγμα ο Μπαρνς μετακινεί θεμελιακές αξίες και κλονίζει τα "αυταπόδεικτα" της κοινωνίας. Και ξεκινά αυτή την αξιακή κατεδάφιση αμφισβητώντας όχι τον χρόνο, όπως γράφτηκε, αλλά την υποκειμενική αντίληψη του χρόνου. Από την αντίληψη του χρόνου περνάει στις αναμνήσεις, από εκεί στις βεβαιότητες, που ωστόσο παραμένουν υποκειμενικές κι από εκεί στην Ιστορία. "Ιστορία είναι η βεβαιότητα που δημιουργείται στο σημείο όπου οι ατέλειες της μνήμης συναντούν τις ανεπάρκειες της τεκμηρίωσης". Μιλάμε για κατολίσθηση, που ξεκινάει μ' ένα "αθώο" σπρώξιμο ελάχιστου σκεπτικισμού και εξελίσσεται σε σεισμικό ντόμινο. Απολαυστικό ανάγνωσμα. Προς το τέλος εγκαταλείπεται, θαρρείς, το δεύτερο επίπεδο και μένουμε μονάχα με την αφήγηση των δρώμενων. Ωστόσο δεν μένουμε "άδειοι". Καθώς υποχωρούν από το προσκήνιο οι δραματικές καταβυθίσεις ιδεών αναδύεται η αντίληψη του κεντρικού ήρωα για το δράμα του. Χωρίς να το ξέρει έχει γίνει ηθικός αυτουργός της αυτοχειρίας του φίλου που θαύμαζε από παιδί. Τη δεκαετία του '60, στο Λονδίνο, μια παρέα έφηβων συμμαθητών δένεται με φιλικούς δεσμούς, που δύσκολα διατηρούνται μετά το σχολείο. Ο Άντονι έχει μια περιπετειούλα μ' ένα κορίτσι. Μοιράζονται (ένα κάποιο) σεξ, αλλά τελικά το κορίτσι θα τα βρει με τον θαυμαστό φίλο του. Ο Άντονι τους στέλνει μια επιστολή. Δεν συγκρατεί στη μνήμη του την οργή, τη ζήλια και τις παραινέσεις του. Δεν καταχωρεί στη δική του μνήμη αυτή την επιστολή ως κάτι σημαντικό. Αποδεικνύεται, όμως, σημαντική αφού ωθεί στην καταστροφή τις ζωές τουλάχιστον τεσσάρων άλλων ανθρώπων. Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα ιδεών για την αλήθεια, το νόημα του χρόνου, τη μνήμη, την υποκειμενικότητα vs αντικειμενικότητας, την Ιστορία. Για ψυχολόγους, ιστορικούς, δικαστικούς, δημοσιογράφους και για μαθηματικούς. Διαυγής συγγραφέας τραβάει την κουρτίνα κι ο σκοτισμένος ήρωάς του αντικρίζει το φως. Πονάει.

Ο ηλιακός φορτιστής Solar Kindle

Η θήκη-ηλιακός φορτιστής για τον ηλεκτρ.αναγώστη Kindle

Ένας ηλιακός φορτιστής που είναι παράλληλα και προστατευτικό κάλυμμα θα κυκλοφορήσει στην αμερικανική αγορά στις 15 Ιανουαρίου. Είναι το Solar Kindle που εξέλιξε η εταιρεία Solar Focus. Δεν χρειάζεται την ηλεκτρική ενέργεια. Ο ήλιος του αρκεί. Διαθέτει μπαταρία που επίσης φορτίζεται ηλιακά και παρέχει στον αναγνώστη σας ενέργεια τριών μηνών. Και σε μπουντρούμι να σας κλείσουν εσείς θα μπορείτε να διαβάζετε. Καθότι διαθέτει κι ένα φωτάκι Led με αυτόνομη ενέργεια τριών ημερών πριν καταφύγει στη μπαταρία. Δηλαδή 93 μέρες στο μπουντρούμι, ε, καλά είναι για ένα ραδιενεργό τέλος του κόσμου. Δεν ξέρω πως θα τρώτε και θα πίνετε πάντως θα μπορείτε να διαβάζετε! Τι, όμως; Εφόσον η συσκευή είναι Kindle θα διαβάζετε μόνο ότι σας έχει πουλήσει η Αmazon.com. Την πατήσατε. Θα ακολουθείτε το χόϊ πολλόϊ, που λένε και οι Εγγλέζοι. Πάντως για 80 δολλάρια είναι καλός και χρήσιμος ο φορτιστής. Αλήθεια, εσείς τι βιβλία θα είχατε μέσα για αξέχαστες ώρες στο μπουντρούμι;

Για πρώτη φορά οι πωλήσεις των e-books ξεπερνούν αυτές των χάρτινων!

Κέντρο διανομής της Amazon

Πολλή μεγάλη αύξηση σημειώθηκε στις πωλήσεις ηλεκτρονικών αναγνωστών σε ΗΠΑ και Βρετανία την χριστουγεννιάτικη περίοδο του 2011. Σύμφωνα με το κλαδικό περιοδικό Bookseller στη Βρετανική αγορά σημειώθηκε για πρώτη φορά το εξής φαινόμενο: πτώση πωλήσεων στα (χάρτινα) βιβλία σε σχέση με προηγούμενες χρονιές και ταυτόχρονα εντυπωσιακή άνοδος στις πωλήσεις ηλεκτρονικών αναγνωστών (κυρίως το μοντέλο Kindle Fire). Μαζί με τους ηλεκτρονικούς αναγνώστες αγοράστηκαν ή "κατέβηκαν" δωρεάν πάρα πολλοί ηλεκτρονικοί τίτλοι βιβλίων (e-books). Ο εκδοτικός οίκος Hachette αναφέρει πωλήσεις 100.000 e-books στη Βρετανία και ο εκδοτικός οίκος Harper Colins αναφέρει περισσότερες από 100.000 πωλήσεις e-books σε Βρετανία, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία μέσα στις γιορτές. Από τις ΗΠΑ η Amazon.com αναφέρει ότι καθ' όλη τη διάρκεια του Δεκεμβρίου Αμερικανοί καταναλωτές αγόραζαν πάνω από ένα εκατομμύριο ηλεκτρονικούς αναγνώστες kindle κάθε εβδομάδα! Πρώτο σε πωλήσεις το μοντέλο Kindle Fire, δεύτερο το Kindle Touch και ακολουθεί το Kindle. Συνολικά η αγορά όλων των μοντέλων Kindle ήταν αυξημένη κατά 175% κατά την περίοδο 25/11/11 ως 25/12/11 σε σχέση με την ίδια περίοδο του 2010, αναφέρει η Amazon.com. Άρα, οι ηλεκτρονικοί αναγνώστες αγοράστηκαν ως δώρα Χριστουγέννων. Να σημειωθεί ότι όλα τα μοντέλα Kindle "διαβάζουν" μόνο τα e-books που πουλάει η Amazon.com. Τυχαίο; Δεν νομίζει κανείς. Έτσι η επόμενη πληροφορία δεν μας εκπλήσσει... 

Ανοίγουν οι δρόμοι για τις αυτο-εκδόσεις ηλεκτρονικών βιβλίων

Κατά την Amazon.com την ημέρα των Χριστουγέννων του 2011 έγιναν τα περισσότερα "κατεβάσματα" e-books για τους αναγνώστες kindle. Από τους 4 πιο ευπώλητους τίτλους οι 2 είναι αυτοεκδόσεις! Οι αυτοεκδόσεις ηλεκτρονικών βιβλίων είναι η νέα βόμβα στα θεμέλια του γνωστού ως τώρα εκδοτικού συστήματος. Τη σημασία αυτού του γεγονότος έρχεται να υπογραμμίσει η πληροφορία ότι η Apple, η ανταγωνίστρια εταιρεία της Amazon.com ετοιμάζει πρόγραμμα αυτοεκδόσεων με τη χρήση του EPUB format, που θα ανακοινωθεί στο τέλος Ιανουαρίου 2012 και σύντομα θα γίνει προσιτό στο κοινό.

Το βιβλίο θα υπάρχει. Οι εκδότες, όμως;

Κι ενώ ο κόσμος μεταβάλλεται εκ βάθρων, θαρρείς και αναδύονται νέες ήπειροι μέσα από τους ωκεανούς, στην Ελλαδίτσα βασιλεύει η αδράνεια. Μην ταρακουνήσει κανείς τα λιμνάζοντα. Αρχές καλοκαιριού του 2011 η αμερικανική αγορά έδειξε ότι διαθέτει ορμή προς το ηλεκτρονικό βιβλίο. Για πρώτη φορά οι πωλήσεις των e-books ξεπέρασαν αυτές των paperbacks. Εκεί περίπου τρεις μήνες μετά την πρώτη έκδοση ενός βιβλίου κυκλοφορεί το ίδιο κείμενο αλλά φθηνότερο σε μορφή βιβλίου με χάρτινο εξώφυλλο. Τα e-books εκεί είναι φθηνότερα από τα χαρτόδετα. Και τα ξεπέρασαν σε πωλήσεις. Την περίοδο των Χριστουγέννων 2011 ο κύβος ερίφθη. Το χάρτινο βιβλίο είχε πτωτική πορεία ακριβώς τις ημέρες που θα είχε την τιμητική του ενώ ταυτόχρονα ηλεκτρονικοί αναγνώστες και ηλεκτρονικά βιβλία παρουσίασαν εντυπωσιακές πωλήσεις. Αυτά σε ΗΠΑ, Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία, Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία όπως αναφέρει το κλαδικό περιοδικό Bookseller. Στην Ελλάδα τα e-books είναι καθηλωμένα. Ο εκδότης κ.Ψυχογιός μου είπε ότι ο τίτλος που θα πουληθεί 5 φορές σε ηλεκτρονική μορφή θα θεωρηθεί ευπώλητος. Αλλά, ρωτώ γιατί να τα πουλήσει κι αυτά τα 5 όταν η τιμή τους απειροελάχιστα διαφέρει από αυτή του χάρτινου βιβλίου; Η τιμή ενός ελληνικού e-book είναι, περίπου, 20% κάτω από την τιμή του χάρτινου. Καθώς στην τιμή του χάρτινου επιτρέπεται ένα 10% έκπτωση τι απομένει ως διαφορά στις τιμές των 2 βιβλίων; Ένα 10%. Γιατί να αγοραστεί το ηλεκτρονικό, που θέλει και (άπαξ) αγορά του αναγνώστη του; Όμως, όπως διαπιστώνουμε η ανάλογη διαφορά στις ξένες εκδόσεις φτάνει και ξεπερνά το 50%. Και οι προωθητικές πολιτικές που εφαρμόζονται στις ΗΠΑ προσφέρουν επιπλέον υπηρεσίες, τίτλους, συμμετοχές κλπ. Το επιχείρημα ότι τα e-books εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης υφίστανται ΦΠΑ 23% το κατακεραύνωσε ο Σαρκοζί αγνοώντας την οδηγία της Ε.Ε και προσφέροντας την ευκαιρία για ώθηση των πωλήσεων. Δεν ξέρω τι του σέρνουν ως πολιτικού, αλλά αυτή ήτανε μια γενναία πολιτική απόφαση με κατεύθυνση το μέλλον. Υδροχόος δεν είναι;

Σσσ, οι Έλληνες εκδότες κοιμούνται

Η τεχνολογική επανάσταση βαράει τις πύλες (για άλλη μια φορά στην ιστορία). Γιατί οι Έλληνες εκδότες κάνουν πως δεν ακούνε; Γιατί οι φορείς, οι πολιτικοί, όλοι οι ενδιαφερόμενοι κάνουν πως δεν βλέπουν; Στη Βρετανία όλο το φθινόπωρο γίνονταν απανωτές συσκέψεις, συγκεντρώσεις, διαβουλεύσεις για το μέλλον του βιβλίου, για το εκδοτικό μέλλον για τη νέα σχέση εκδοτικής και ηλεκτρονικής δραστηριότητας, για τη διαχείριση δικαιωμάτων κλπ. Συζητάνε εκδότες με εκδότες, ανεξάρτητοι βιβλιοπώλες μεταξύ τους, εμπορικά επιμελητήρια, κρατικοί φορείς για να χαράξουν κάποιους δρόμους. Εδώ δεν μιλάει κανείς. Ακούτε τίποτα; Ησυχίια, αδράανεια, απραξίια (ατμόσφαιρα δημοσίου). Κάπου άκουσα έναν ψίθυρο: ότι θα προσπαθήσει κάποιος εκδότης να δώσει στην Amazon.com το δικαίωμα πώλησης των e-books του. Παραδοθείτε, λοιπόν, άνευ όρων. Χάσετε και τους συγγραφείς σας. Θα εκδίδουν μόνοι τους. Αφήστε το μονοπώλιο (άντε το ολιγοπώλιο) να χυμήξει. Και κυρίως, μη τυχόν προσαρμοστείτε στις νέες συνθήκες, που μοιραία θα σας αφήσουν κάποτε χωρίς δουλειά. Ο νερουλάς, ο σαλεπιτζής, η μανταρίστρα, ο εκδότης θα λέμε. Ξυπνάτε! Ενισχύστε τη διάδοση του ηλεκτρονικού βιβλίου (κάντε το φθηνότερο) και μπείτε κι εσείς στο παιχνίδι. Προσαρμοστείτε. Τα κέρδη σας θα μειωθούν αφού θα τα μοιράζεστε με κομπιουτεράδες, αλλά δεν θα πεθάνουν. Δεν πεθαίνει το βιβλίο. Τελειώνει η εκδοτική επιχείρηση όπως τη γνωρίζαμε ως τώρα. (Και) Για σας έχει έρθει το τέλος του κόσμου με το 2012. Και δεν ωφελεί να κοιτάτε από την άλλη μεριά. Ήδη σας δυσκολεύει η αγορά χαρτιού. Ήδη οι σχέσεις σας με τους βιβλιοπώλες είναι προβληματικές. Ήδη διώξατε τους περισσότερους υπαλλήλους σας. Δημιουργείστε και προωθήστε ελληνικά e-books. Φθηνά. Το απαιτούμε ως καταναλωτές. Και επιτέλους, πουλήστε δικαιώματα στο εξωτερικό. Κάντε εξαγωγές! Το ελληνικό δημόσιο έχει πάψει πια να είναι ο μπαμπάς σας. Θα κλείσετε όπως έκλεισαν τα Ελληνικά Γράμματα. Πετώντας στο δρόμο τους 100 εργαζόμενους και τις εκατοντάδες τίτλους πολύ καλών βιβλίων, που για χρόνια δεν θα μπορούν να ξανακυκλοφορήσουν. Βρίσκεστε στην τελευταία σελίδα. Ακολουθεί ο κολοφώνας.