Η Νέα Αντικειμενικότητα ήταν ένα καλλιτεχνικό ρεύμα, που αναπτύχθηκε στη Γερμανία στις αρχές της δεκαετίας του1920 κι επέζησε ως το 1933 οπότε καταπνίγηκε από το ναζιστικό καθεστώς. Εκφράστηκε στα εικαστικά, στη φωτογραφία, στη λογοτεχνία, στη μουσική και στον κινηματογράφο. Προήλθε από τον εξπρεσιονισμό, αλλά διατηρούσε ένα ρεαλισμό, τόσο ώστε να διατυπώνει το κοινωνικό ή πολιτικό μήνυμα του καλλιτέχνη. Τετράπαχοι καπιταλιστές, τραυματίες και ανάπηροι στρατιώτες, πόρνες και σεξουαλικά όργια απεικονίζονταν από τους πλέον ακραίους εκπροσώπους της Νέας Αντικειμενικότητας, τους Βεριστές. Ξεσκέπαζαν αλήθειες της εποχής. Αλήθειες για τους ανάπηρους πολέμου που το κράτος άφησε χωρίς μέριμνα. Ξεσκέπαζαν τη σκοτεινή όψη της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης απεικονίζοντας χωρίς έλεος την πορνεία, τα σεξουαλικά εγκλήματα και τη βία που είχε απλωθεί σαν κοινωνική αρρώστια στη Γερμανία μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο Γιόζεφ Ροτ θεωρήθηκε εκπρόσωπος αυτού του ρεύματος, όμως, ο ίδιος το αρνήθηκε. «Είμαι ένας Γάλλος από την Ανατολική Ευρώπη, ένας ουμανιστής, ένας ορθολογιστής με θρησκευτικό πνεύμα, ένας καθολικός με εβραϊκό μυαλό, ένας γνήσιος επαναστάτης». Πέθανε αλκοολικός στα 45 του χρόνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου